Αυτά που σκοτώνουν τα σέσσιον!

Άξίωμα: το πόσο γαμάτη είναι μία περιπέτεια στο μυαλό του GM, είναι αντιστρόφως ανάλογο του πόσο καλή θα του βγεί στην πράξη.
Πόρισμα #1: όταν έχεις σκεφτεί και οργανώσει προσεκτικά ένα epic session, οι παίκτες θα σκυλοβαρεθούνε.
Πόρισμα #2: όταν σκάσεις μύτη πιωμένος, έχοντας ξεχάσει τα συμπράγκαλα σου στο αμάξι και χωρίς να έχεις ιδέα τι σκατά θα τους παίξεις, οι παίκτες σε συγχαίρουν για 'ένα από τα καλύτερα σέσσιον σου!'

Για να μην σας πιάνουνε μαλάκες, συνάδελφοι GMs, σας παραθέτω την....

ΜΕΓΑΛΗ ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΚΤΡΟΧΙΑΖΟΥΝ ΤΑ SESSION(s)!

Το ζαρι που πέφτει στο πάτωμα, κυλάει όπου νάναι και μετά εξαφανιζεται για πάντα, όπως ο Kayser Soze. Ειλικρινά δεν ξέρω που καταλήγουν όλα τα χαμένα ζάρια όλων των ομάδων, είναι λες και χάνονται σε κάποια σκοτεινή άλλη διάσταση, όπου Μεγάλοι Παλαιοί παίζουν Call of Normal Humans.

Τυφλός Φρουρός: Οκ, δεκτόν, οι περισσότεροι RPGάδες ακούνε metal. Αυτό όμως ΔΕΝ σημαίνει πως πρέπει σε κάθε σέσσιον να την έχεις σαν μόνιμη μουσική υπόκρουση. Μπαίνουν οι άλλοι στο απόλυτα ήρεμο Garden of Peaceful Soothing Tranquility και ο άλλος έχει βάλει να κοπανάει πίσω Ensiferum, ('viking power epic battle metal'... yeah...). Και μη χειρότερα: ΞΕΚΟΛΛΑΤΕ ΜΕ ΤΟΥΣ BLIND GUARDIAN!!!! Ναι, γράψανε με βάση τον Τόλκιν, ναι ειναι καλοί, αλλα αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να τους ακούσουμε για 9000ή φορά- δεν είσαι πιά στο λύκειο. Στο κάτω-κάτω ελάχιστες ομάδες παίζουν σε Middle Earth. Το να ακούς BG ενώ παίζεις στα Forgotten είναι σαν να είσαι σαολίν μόνκ σε μεσαιωνικό fantasy. Όπα, περιμένε....

Οι Διάσημοι Πανίσχυροι NPCs ΔΕΝ είναι ευπρόσδεκτοι. Μου φτάνει που μαζοχίζομαι διαβάζοντας το πόσο γαμάω είναι ο ΚΥΝΗΓΟΟΟΟΟΟΟΣ στις νουβέλλες. Δεν θέλω να τον έχω και στο campaign μου, να κλέβει όλη τη δόξα (και τα xp) και να είμαι εγώ ο κομπάρσος, ευχαριστώ. Η μόνη λύση αν σας εμφανίζει τον Drizzt ή τον Elminster ο GM σας περιμένοντας να τους θαυμάσετε, είναι να αρχίσετε να trollάρετε και να ξεφτιλίζετε τους χαρακτήρες. Καλύτερα, σφάξτε τους: ακόμα και αν πεθάνετε (το πιθανότερο), δεν θα χρειάζεται πιά να παίζετε μαζί του. Win-win situation.

Αναπόφευκτο Unhappy Ending, σε 2 εκδοχές: ή το session θα τραβήξει ως αργά και όλοι θα γκρινιάζουν πως αύριο έχουν δουλειά, ή θα δεις πως το σέσσιον σου βγαίνει fail και θα το λήξεις πρόωρα. Στην δεύτερη περίπτωση τα παιδιά θα αράξουν να πείτε καμιά μαλακία και θα φύγουν περίπου το ίδιο αργά, χωρίς κανένας να διαμαρτυρηθεί.

Tο Χαμένο Αναλώσιμο:  ο παίκτης ψάχνει ένα μολύβι, σβήστρα, ξύστρα και ό,τι random παπαριά να είναι, που τα πάσαρε σε κάποιον άλλο μισό λεπτό πρίν. Και φυσικά θα σε διακόψει για να ρωτήσει ποιός το έχει. Και φυσικά θα σε διακόψει ενώ θα περιγράφεις το πιό δραματικό plot twist της περιπέτειας. Ό,τι και να κάνεις τώρα, the moment is ruined. (βαθύς αναστεναγμός)

Μυστηριώδεις Ρούνοι: σημείωση που βρίσκεις στο character sheet σου, δεν θυμάσαι πότε την έκανες και δεν βγάζεις τα γράμματα σου. Συνήθως η αλήθεια λάμπει οταν πλέον είναι πολύ αργά και κάθε πισωγύρισμα απλά θα έκανε τα πράγματα χειρότερα. Αντίστροφα: κάτι που είσαι σίγουρος πως έχεις γράψει γιατί ήταν σημαντικό αλλά δεν το βρίσκεις πουθενά...

Οι κανόνες που αλλάζουν συνεχώς: εντάξει, αυτό είναι κατά βάση σφάλμα των GMs που παίζουν με custom made συστήματα (ΠΡΟΣΟΧΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ: όπως το απίστευτο ROC!). Προφανώς και οι παίκτες δεν ξέρουν τις αλλαγές που σκέφτεσαι κάθε βδομάδα, ειδικά από τη στιγμή που βαριέσαι να τα γράψεις κάπου, give them a break. Εξήγα τα εκτός σέσσιον.

Άσχετοι Περισπασμοί: Attention Deficit Disorder = σταθερή αξία. Φανταστείτε σκηνή:

GM: 'Σας την πέφτει αυτός ο Ιπτάμενος Snake Demon' (και τους δείχνει αυτό)

Μαντέψτε τι θα σχολιάσουν.

Πάρε το πιό μικρό άσχετο πράγμα -κάποιος σε παίρνει τηλέφωνο, σου έρχεται κατούρημα, πεινάς, θέλεις ανοιχτήρι για τις μπύρες, whatever- πολλαπλασίασε το με n = τον αριθμό των παικτών, και συγχρόνισέ τα όλα πάνω σε κάθε δραματική awesome σκηνή που ο GM έχει προβάρει με μουσική σπίτι του κανά δυό ώρες, ώστε να την πετύχει τέλεια. Τότε θα έχεις ένα τυπικό δικό μου session. (βαθύτερος αναστεναγμός)

Ο GM καίει φλάντζα: Aλκοολ και υπερβολικά πολλοί αριθμοί ΔΕΝ είναι καλός συνδυασμός. Τα πρώτα σημάδια είναι όταν αρχίζει να μπερδεύει τα νούμερα. Στη συνέχεια, γίνονται παραπληγικές randomιλες, όπως να σας λέει πως από τον ουρανό κατεβαίνει μια ντισκομπάλα και ο σοβαρός μαμούχαλος mercenary NPC ανακοινώνει πως αυτό ήθελε πάντα να γίνει: ντίσκο-υπνωτιστής. Αν ο GM ξεράσει ένα μπουκάλι Jameson στο πάτωμα ενώ ρίχνει initiative για ένα wanamingo, μπορείτε να θεωρήσετε με σιγουριά πως το session έχει λήξει.
ΗΙΝΤ: Την επόμενη φορά που δεν θα θυμάται τι είχε συμβεί μπορείτε να του πείτε πως βρήκατε ένα Vorpalsword
Υπαίθριο σέσσιον: είναι από τα λάθη που υπόσχεσαι στον εαυτό σου να μην τα επαναλάβεις, αλλά κάθε φορά την πατάς. Περνάτε χαρούμενα την ώρα σας κυνηγώντας χαρτιά που έχει πάρει ο αέρας, ή κάποιο ζάρι στη διπλανή πλαγιά. Στάνταρ θα έχει έντομα και άσχετους NPCs που έρχονται να χαζέψουν (όπως όταν έπαιζες μικρός Atari και η μπέμπα αδερφή σου παρακολουθούσε και σχολίαζε) και 9 στις 10 όλο το πάρτυ μαζί με τον GM θα τρέχουν να μαζέψουν τα πάντα γρήγορα επειδή άρχισε να βρέχει.

Ο αγανακτισμένος παίκτης που κάνει 'απεργία xp'. (Σόρρυ Μάικ, απλά έπρεπε να το μοιραστώ :P)

Η ώρα κοινής ησυχίας. Ας είμαστε ειλικρινείς: γουστάρουμε να παίζουμε για να μπορούμε να εκτονωνώμαστε φωνάζοντας σαν αγριάνθρωποι όταν φέρνουμε critical και να μοιραζόμαστε με τον GM τα τρυφερά συναισθήματά μας για το πως 'ο villain σου πήρε τα αρχίδια μου, κατάπινε τώρα'. Προφανώς αυτός ο ιταμός θεσμός της κοινής ησυχίας μας εμποδίζει να το κάνουμε σωστά. Παραδόξως, η κωλόγρια που θα σου γκρινιάξει επειδή σου έπεσε ένα ζάρι στις 23:00 είναι η ίδια που σε ενοχλεί στις 4 το απόγευμα με τα φασαριόζικα γκομπλινοειδή εγγόνια της.

Η γκόμενα του GM σε temper tantrum: φονική περίοδος. Είμαι ευγνώμων που η κυρά μου δεν επιδεικνύει τα συμπτώματα που παραθέτω. Η περίοδος της γκόμενας του GM εκδηλώνεται στα session με δύο τρόπους:
Περίπτωση #1: Με κλάμματα και δεν-ξαναπαίζω-ποτέ θεατρινισμούς, κάθε φορά που ο χαρακτήρας της τρώει 1 hp damage, ή κάνει κάποια μαλακία και το GM της την γυρίσει μπούμερανγκ. Παράδειγμα: μπαίνει μια Lasombra σε ένα ταξί - ο οδηγός τρώει φρίκες που δεν την βλέπει στον καθρέφτη και φεύγει με τέρμα τα γκάζια- ακολουθούν οδυρμοί, κλαυθμοί και μέλανες δρυμοί, που κράτησαν κανένα εικοσάλεπτο. ΣΩΣΤΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ: Ο GM δεν σκαμπάζει από αυτά και της αποτελειώνει τον χαρακτήρα. 5 μέρες και μερικές βρωμισμένες σερβιέτες αργότερα, η τύπισσα ξαναπαίξε κανονικά. Ξέρεις εσύ ποιά είσαι :P
Περίπτωση #2: Με φυσική βία και μανιασμένο ξέσπασμα οργής, στις ίδιες περιπτώσεις. Παράδειγμα: όταν ο χαρακτήρας της έφτασε στα -10hps (και άρα ψόφησε), η άλλη εκτόξευσε ένα βαρύ ντοσιέ με μεταλλικό κούμπωμα, κάτι στυλούς σε φάση throwing dagger, μια σβήστρα και μια παντόφλα. ΛΑΘΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ: Εκείνη την ώρα ο GM κατέληξε πως οι χαρακτήρες πεθαίνουν στα -11 hps. Οι υπόλοιποι δεν είπαμε τίποτα γιατί στην τελική βγήκαμε ωφελημένοι.