Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011

The Great Holiday Filler Session!

Γιορτές- η μεγάλη ευκαιρία οι παρέες από σκορπισμένους φοιτητές να ξαναμαζευτούν για να προχωρήσουν το campaignάκι τους. Εναλλακτικά, για εμάς που είμαστε όλοι στην ίδια πόλη και άνεργοι (άρα παίζουμε αρκετά πιο συχνά), η μεγάλη ευκαιρία για ένα no holds barred, over the top, awesome super FILLER session!!!!!

Filler = προσθήκη, γέμισμα, τσόντα (όχι με την έννοια της Eva Angelina <3) , επεισόδιο που δεν παίζει κανένα ρόλο στη γενικότερη πλοκή, απλά υπάρχει για χαβαλέ. Κανένας βασικός villain ή ήρωας δεν πεθαίνει (εκτός ίσως από τον Αλέκο) και η πλοκή είναι ό,τι νάναι. Παρόλο που για όσους βλέπουν άνιμε με νέα επεισόδια κάθε βδομάδα τα filler είναι σπαστικά, μια φορά στο τόσο σε ένα RPG campaign, η αλλαγή του ρυθμού δίνει στους παίκτες αυτό ακριβώς που πάντα ήθελαν: την απόλυτη ελευθερία να κάνουν μαλακίες χωρίς συνέπειες και χωρίς να την πλοκή-σιδηρόδρομο.

Εδώ και λίγα χρόνια, έχω τη συνήθεια στα γιορτινά filler να βάζω μπόλικο από το... πνεύμα της εποχής. Διαβάστε και θα καταλάβετε.






DnD Campaign, Δεκέμβριος 2007

Το στόρυ μέχρι τώρα: το 9ου λέβελ πάρτυ ψάχνουν να βρούν τον 26 λέβελ Super Vampire Necromancer Yuleen, ο οποίος κρύβεται σε ένα νησί-λεπροκομείο για εγκληματικά ψυχοπαθείς (Σχόλιο: δεν ήμουν σίγουρος αν θα ήταν πιό κουλ να υπήρχαν λεπροί ή ψυχάκηδες, οπότε τα συνδύασα, το ξέρω πως είναι cheesy αλλά αυτό επεδίωκα) και κρατάει το Holy Child, που η προφητεία λέει πως εάν το Order ή το Chaos το αρπάξουν, θα καταβροχθίσουν τον κόσμο.
Το Session όπως παίχτηκε: ο Yuleen αποδεικνύεται καλός τύπος που απλά θέλει να θεραπευτεί από τον βαμπιρισμό και δε σκοπεύει να πειράξει το baby Jes- Holy Child παρά μόνο να του πάρει 1 σταγόνα αίμα για να κάνει το ritual, το οποίο έπρεπε να γίνει στο συγκεκριμένο νησί. Οι 'ψυχοπαθείς λεπροί' είναι εν τέλει απολύτως νορμάλ, εξόριστοι μιας evil θεοκρατίας. Ταυτόχρονα σκάνε μύτη οι τρεις μάγοι με τα δώρα (necromancer high priests of Nerull με 1 evil artifact ο καθένας) και λεφούσια 200 πιστών, για να εμποδίσουν τον θεό τους, τον βαμπιρίδη από το να ξαναγίνει mortal. Τις υπόλοιπες 6 ώρες το πάρτυ έσφαζε κόσμο. (ναι, δεν είναι ακριβώς filler, μάλλον τέλος του campaign, αλλά το clue εδώ είναι τα χριστουγεννιάτικα στοιχεία)
Τα highlights: Ο frenzy berserker βρέθηκε στα -600 hps καρφωμένος από 200 σπαθιά και συνέχισε απτόητος, ο μάγος έφαγε ένα epic necromancy spell με DC 43 (!) κι επιβίωσε, η τελική έκρηξη που το φως της φάνηκε 6.000 km μακριά.


Fallout Campaign, Δεκέμβριος 2011

Το στόρυ μέχρι τώρα: Τυπικό fallout, το πάρτυ έχει εξερευνήσει 3 πόλεις και την τριγύρω περιοχή, κι έχει προκαλέσει φασαρίες στο ...inn ενός evil τύπου (μια που μιλάμε για post-apocalyptic κατάσταση, η πλειονότητα των NPCs είναι στην καλύτερη περίπτωση chaotic neutral, μετά πάμε προς τα κάτω), οπότε αυτός έχει προσλάβει τον καλύτερο mercenary sniper της περιοχής, τον Norad Mawrse να τους ξεκωλιάσει.
Το Session όπως παίχτηκε: Οι ατρόμητοι αντι-ήρωες μας προχωράνε στις ερημιές και βρίσκουν ένα crash site, όπου υπάρχει ένα τραυματισμένο super-Mutant ντυμένο στα κόκκινα, και το όχημά του είναι μια κάντιλακ (φυσικά κάμπριο) που αντί για κινητήρα έχει δεμένα 8 ιπτάμενα brahmin με φτερά μύγας- το ένα από αυτά έχει κόκκινη μύτη και φτύνει φωτιές. Το φιλικό super-Mutant λέγεται Klaus, και τους παρακαλάει να τον βοηθήσουν με τη 'λίστα του'. Σε αυτήν είναι γραμμένοι όλοι οι NPCs που έχουν συναντήσει ως τώρα, χωρισμένοι σε 4 κατηγορίες: τους τέρμα καλούς που παίρνουν δώρο ένα item, τους καλούτσικους που παίρνουν μπισκότο, τους κακούτσικους που παίρνουν ένα κομμάτι κάρβουνο, και τους απαίσιους που είναι στόχοι για σφάξιμο.
Τα highlights: Το πάρτυ που η πρώτη τους σκέψη ήταν να σκοτώσουν τον Klaus και να lootάρουν τα δώρα, το σημείο που έπρεπε να πάνε δώρο στον Morad Nawrse και είχανε χεστεί, μέχρι που διαπίστωσαν πως είναι ένας άσχετος ακίνδυνος καλπαζάναρος που απλά τα ονόματα μοιάζουν πολύ (εσείς το βλέπετε καθαρά γραμμένο λίγο πιο πάνω στην οθόνη με τα αντεστραμμένα αρχικά γράμματα, αλλά για ένα πιωμένο τσούρμο που ακούει τα μισά από όσα λέω επειδή όλη την ώρα λένε μαλακίες μεταξύ τους, είναι πολύ εύκολο να γίνει παρεξήγηση- και για να είμαι ειλικρινής, σε αυτό πόνταρα)

Και για να μη σας κουράσω άλλο, σας δίνω μπόλικο από τον λόγο που διαβάζετε το blog:

Καλές γιορτές everybody (ακόμα και σε σας που παίζετε 4th edition)!!!!



























Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

I used to be a GM like you....

...then I took an arrow in the knee.

Η αλήθεια είναι πως δεν συμπαθώ καθόλου τα 1ου προσώπου, και δεν σκοπεύω να ασχοληθώ με Skyrim (αντιθέτως, μόλις εγκατέστησα ξανά το Arcanum: of Steamworks and Magicka Obscura). Αλλά το συγκεκριμένο meme τα'σπασε! Συγκεκριμένα, αυτά εδώ τα τρία διαμαντάκια με πέθαναν:










Τώρα, σοβαρά, δεν παίζει οι δημιουργοί του παιχνιδιού να μην το κάνανε επίτηδες. Θέλω να πω οι Guards είναι στατιστικά οι μακράν συχνότεροι generic NPCs που θα κάτσουν να σου μιλήσουν, και το 'super awesome απιστευτο πολυδιαφημισμένο 1ου προσώπου παιχνίδι που δίνει απεριόριστη ελευθερία' (χοντρός σαρκασμός) υποτίθεται πως έχει και την αντίστοιχη ποικιλομορφία. Απλά δεν υπήρχε περίπτωση να μην έγινε επίτηδες για καφρίλα αυτή η 'παράβλεψη'.
Με γύρισε στα φοιτητικά χρόνια που τερματίζαμε για >10η φορά το Baldur's Gate 1, και κάναμε τους Flaming Fist (χεχεχε) Guards με την hillbilly southern αξάν, στο κυλικείο της σχολής:
"I seeeeaaahhve thah Flaaaayyymin Feeest! Evehy cryme must be puhnished!" -σαν να προσπαθεί να συγκρατήσει τον εαυτό του να μιλήσει όσο πιό αργά γίνεται, αλλά δεν τα καταφέρνει και ζορίζεται (πόσο κρίμα που δεν μπορώ να βρω λινκ που θα ακούγεται το original). Και η κορυφαία συνέχεια, κάθε φορά που ήταν να την κάνουμε και περιμέναμε κάποιον που είχε ξεμείνει για κατούρημα, ο κολλητός μου μπορούσε να κάνει ολόιδιο τον Sarevok που σου έλεγε "You must gather your party before venturing forth".
Ίσως για αυτό δεν μπορώ να παίξω Skyrim κτλ 3D, δεν είναι πως είναι άσχημα σαν παιχνίδια, απλά δεν έχουν την ατμόσφαιρα που βγάζανε τα παλιά, που άραζες με την ησυχία σου κι έκανες point and click και μπορούσες να δώσεις εντολές ενώ ήσουν σε παύση.

Παρεμπιπτώντως, μιας που είμαστε σε περιοχή Baldur's, ένα σύντομο quiz: Τι κοινό έχουν
η Viconia De Vir

η Jeannette Voermann

και η Catwoman του Arkham City???

Πέρα από το προφανές τεράστιο fapping value, φυσικά...

Απάντηση (σπόιλερ με λευκά γράμματα): σε όλες τους, το voice acting το έχει κάνει η κορυφαία Grey De Lisle. Όσοι γουστάρουν κάντρι επιβάλλεται να την ακούσουν σε δράση, κλικάροντας εδώ.

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011

Trolls in the World of Forgotten Middle Earth of Darkness!

Ορισμός:

Trolls = Πετρογίγαντες [sic], ουσιαστικό, αρσενικοί, αλλά αναφερόμαστε σε αυτούς ως ουδέτερα, δλδ 'τα τρολλς',
1) Απαίσια δίποδα πλάσματα, τελείως αγροίκοι, που όταν έρθουν σε επαφή με το φως της μέρας γίνονται πέτρα, κι έχουν γελοία ονόματα συμμαθητών του Χάρρυ Πότερ - πχ Τομ, Γουίλιαμ, Μπέρτ
2) Απαίσια δίποδα πλάσματα, τελείως αγροίκοι, που έχουν regen, κι έχουν γελοία ονόματα, που περιλαμβάνουν πολλά G, B, H, K, R και ίσως τελειώνουν σε -eater, -killer κτλ badass πχ Grahluk Dwarfeater.
3) Απαίσια δίποδα πλάσματα, τελείως αγροίκοι, με μπλέ δέρμα, που μιλάνε σαν τζαμαϊκανοί, χορεύουν καποέρα, είναι for the horde(!) κι έχουν γελοία ονόματα σε 133+, πχ D@ 133+  H@xx0R
4) Random πράγματα, όπως αεροδρόμιο, ski resort, λιμνη, κτλ.

Εδώ δεν θα αναφερθούμε σε κανένα από αυτά.
Σήμερα θα μιλήσουμε για τα τρολλάκια των σέσσιον.
Για να μη γίνει σύγχυση με προηγούμενο ποστ, δεν εννοώ τον σπασαρχίδη παίκτη αυτόν καθεαυτό, αλλά την έμφυτη δυνατότητα (και τάση) σε όλους όσους είναι στο δωμάτιο να κάνουν χαβαλέ εις βάρος των άλλων, και παράγοντας (...συνήθως) γέλιο. Καλό είναι πάντως να ξαναδιαβάσετε το ποστ αυτό, για να θυμηθείτε λίγο την ορολογία που ακολουθεί. Σημείωση: στις ιστορίες, όπου 'GM' βλέπε, 'ο ειλικρινά δικός σας'.

Gatling Troll: Είναι ο πιο προφανής από όλους, αυτός που πετάει τα καλαμπούρια με καταιγιστικό ρυθμό, in and out of character, και δεν έχει κανένα απόλύτως πρόβλημα να 'σπάσει τον τέταρτο τοίχο', κάνοντας ασαφές πότε μιλάει ο char και πότε ο παίκτης. Συνήθως είναι τελείως ό,τι νάναι και real life και κατά συνέπεια παίζει τον εαυτό του! Παράδειγμα:
GM= "Ο βασιλιάς Dante ο Τρίτος απευθύνεται σε σας θυμωμένος: 'Αν δεν γονατίσετε μπροστά μου θα σας ρίξω στα μπουντρούμια'"
Παίκτης= "Οκ, υποκλινόμαστε. Μαλάκες όταν ανέβω λέβελ θα τον γαμήσω τον ξεκωλιάρη που το παίζει και βασιλιάς"
Να σημειωθεί πως όταν εντοπίσουν κάποιο καλαμπούρι που θεωρούν πολύ έξυπνο, θα το επαναλαμβάνουν ΚΑΘΕ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΦΟΡΑ:
GM= "Οκ, ρίξτε Notice"
Παίκτης= "Σφακιανάκης?"
GM= -.-


Sniper Troll: Είναι το τυπάκι που συνήθως παίζει Το Κρέας, στο 90% της διάρκειας του παιχνιδιού βρίσκεται χωμένος σε εμβρυϊκή στάση στην πολυθρόνα και πίνει χωρίς να συμμετέχει. Όλοι τον έχουν ξεχάσει και συνεχίζουν, εφόσον δεν έχει εμφανιστεί καμιά μάχη και αυτός δεν έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον στο RP. Περνάνε μερικές ώρες, και στη μέση κάποιου ζωτικής σημασίας διαλόγου, εκεί που δεν το περιμένει κανείς, θα πετάξει την πιό ξεκάρφωτη δυνατή ατάκα γαμώντας το feeling που προσπαθείς να βγάλεις. Σωστός sniper που καραδοκεί:
GM= (υποδυόμενος την πριγκήπισσα που ο πατέρας της έχει αντικατασταθεί από doppelganger) "Κάτι δεν πάει καλά με τον πατέρα μου, δεν είναι ο εαυτός του τελευταία! Ακόμα και τα γενέθλιά μου ξέχασε."
Παίκτες= "Πότε έχεις γενέθλια?" (σχόλιο: λες κι έχει γαμημένη σημασία)
GM= "...χτες"
Troll, πετάγεται από την πολυθρόνα= "Χρονια πολλά για χτες!!!!"

TPK-Troll: Όταν βάζεις έναν παίκτη που είχε από άλλο campaign χαρακτήρα Chaotic Evil Fighter lvl 10 να βοηθήσει το πάρτυ των noobs. Μαντέψτε τι έγινε στη συνέχεια.

Troll me baby one more time! Πολύ ιδιαίτερη κατηγορία. Είναι ο Roleplayer, που παίρνει το ρόλο του σοβαρά. Πολύ σοβαρά. Εν μέρει επειδή αγαπάει τόσο το χαρακτήρα του, εν μέρει επειδή είναι τρομερά προσηλωμένος παίκτης (που οι σοβαρότεροι GMs θα λάτρευαν να έχουν), ουσιαστικά κάθε του κίνηση παρακαλάει τον GM και τους άλλους να τον τρολλάρουν. Και κατά βάθος το γουστάρει. Η χρυσή συνταγή: προτείνετέ του κάτι που θα ακούγεται γαμάτο (αλλά θα είναι κατά βάθος τέρμα ηλίθιο)- και θα ενθουσιαστεί!
GM= Βρίσκεστε μπροστά στον καλύτερο mercenary της περιοχής και το τάγμα του, και θα σας παραδώσει στον διεφθαρμένο δήμαρχο που σας επικύρηξε. (βάζω επική μουσική)
Τρολλίζων= (προς τον τρολλόμενο, που επειδή είχε γίνει ghoul, έπαιζε με γερό πέναλτυ στη διπλωματία. Μαζί του κουβαλούσε για κάποιον δικό του λόγο, μια useless voodoo mask)
"Φόρα τη μάσκα να μην έχεις πέναλτυ"
Τρολλόμενος= Αυτό θα κάνω! ΦΟΡΑΩ ΤΗ VOODOO MASK!!!!! Του μιλάω σαν Voodoo God που είμαι!!!!! Έχω ακόμα πέναλτυ στα Social?
GM= -.-
...οι mercenaries ξενερώνουν. (σταματάει η επική μουσική)



Reverse Rules-lawyer Troll: Αυταπόδεικτο δεν είναι? Το είδος του ατόμου που θα αρχίσει να επικαλείται τους κανόνες ακόμα και για τα πιο άκυρα πράγματα, ακόμα και όταν κάνοντας το είναι εις βάρος του ίδιου και των συμπαικτών του.
GM= Οι νάνοι commoners ρίχνουν Initiative εναντίον σου, μη στεναχωριέσαι, έχουν μόνο +6. (ρίχνω 1d10 και επειδή είμαι λίγο πιωμένος τα μπερδεύω). Φέρανε 17 ! Παίζουν πρώτοι!
Τρολλ= Απίστευτο! Οι νάνοι παίρνουν μπόνους στο Initiative! (στα καπάκια τον δείρανε)


Troll ο Μάστορας: Συγχωρήστε το τραγικό καλαμπούρι, αλλά εννοώ προφανώς αυτόν που φτιάχνει άκυρα builds. Μια 'υποκατηγορία' του Reverse Rules Lawyer, που θέλει ορισμένες κουλ δυνάμεις ακόμα και αν είναι τελείως ασύμβατες με το χαρακτήρα του, κάνοντας τελικά τον χαρακτήρα συνειδητά να αποδυναμώνεται στο όνομα του awesomeness.
Πχ, ο ελφ μάγος που βρήκε το Moonblade, και την είδε melee πολεμιστής= Θα πάρω λέβελ ranger τώρα, για να σφάζω καλύτερα με το σπαθί μου!

Railroal Plot Derailing Troll: Φαινόμενο που παρατηρείται σε αυτούς που έχουν κάνει τόσο καιρό GM, ώστε σαν παίκτες είναι τόσο παρανοϊκοί, που στην προσπάθειά τους να αποφύγουν τις 'παγίδες' και το σιδηρόδρομο της πλοκής δημιουργούν μεγάλα προβλήματα χωρίς λόγο. Εδώ ανήκει ο ειλικρινά δικός σας. Περιττό να πούμε πως είναι αδύνατο να βγεις από το σιδηρόδρομο εαν αυτός έχει ξεκινήσει, παρά μόνο να κάνεις τα πράγματα χειρότερα. Εξ'ου και η έκφραση "Hit by the Plot Wagon".
Παίκτης (εγώ)= Νομίζεις πως θα με κάνεις να μην ξεκουραστώ ώστε να έχω fatigue penalties με το να βάλεις ποταπά τσακάλια να κυνηγάνε τα brahmin μου? Στο ίδιο μου το σύστημα? Βάζω φωτιά στο χωράφι με τα τσακάλια! Και ψάχνω ένα ασφαλές καταφύγιο για να κοιμηθούμε.
GM= Ξυπνάς μετά από μερικές ώρες από τη συμμορία μέσα στο άντρο της οποίας εν αγνοία σου κοιμήθηκες, σε ληστεύουν, επειδή μια μαζική πυρκαγιά έκαψε ΟΛΑ ΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ βόρεια της πόλης, σου παίρνουν τα brahmin και τα λεφτά. Η αλήθεια είναι πως αν απλά δεν κοιμόσουν, το μόνο πρόβλημα που θα είχες θα ήταν το fatigue, και δεν θα έχανες τίποτα....
Εγώ= Θα τα πούμε καλά εμείς οι δύο όταν ξανακάνω GM.....

Pointless Troll: όταν ο άλλος κάνει in-game κάτι τελείως μα τελείως pointless, και καλά για RP, αλλά συνήθως απλά για να δει τι θα γίνει. Αυτοί οι τύποι απλά δεν μπορούν να αντισταθούν σε ένα μεγάλο κόκκινο κουμπί στον τοίχο, ειδικά εαν γράφει από κάτω "ΜΗΝ το πατήσετε σε καμία περίπτωση". Μια ακόμα χειρότερη εκδοχή είναι η ανουσιότητα >9000 που ακολουθεί:
Storyteller (σε vampire): Μπαίνετε στο εστιατόριο.
Pointless Troll (που παίζει έναν ζωώδη Gangrel)= γλείφω με τη γλώσσα τα δόντια μου στο πλάι του στόματός μου, σαν αρπακτικό που είμαι. Και κουνάω τα γατίσια αυτιά μου.
Storyteller: -.-
Sniper Troll, πετάγεται από την πολυθρόνα: Αν ήσουν γκόμενα αυτό θα ήταν τόσο σέξυ....
Storyteller: πράγματι....



Troll-pets: Όταν το κατοικίδιο αυτού που έχει το σπίτι χαίρεται τόσο πολύ που βλέπει όλους τους παίκτες μαζεμένους που αποφασίζει να συμμετέχει κι αυτό. Συνήθως γκρεμίζοντας μινιατούρες, τρώγοντας φύλλα χαρακτήρων και σαλιώνωντας το PHB. Μπόνους πόντοι αν αυτό το μικρό καφέ-μαύρο πράγμα που έριξες αποδειχθεί πως δεν είναι απλά ένα εικοσάπλευρο που μυρίζει περίεργα.

Social Troll: Ο τύπος που βιάζεται πάντα να φύγει, και σχεδόν ποτέ δεν τον θυμάσαι να αράζει μετά το τέλος του σέσσιον. Δεν είσαι σίγουρος τι ακριβώς ήρθε να κάνει, αφού όλη την ώρα ασχολείται με το κινητό του (τον παίρνουν τηλέφωνο -όχι για δουλειά- κάθε 5 λεπτά ή εναλλακτικά απλά δεν σταματάει να πληκτρολογεί με φρενιασμένη ταχύτητα μηνύματα),  δεν παρακολουθεί και δε συμμετέχει καθόλου. Όταν αποφασίζει να αλληλεπιδράσει, θα αρχίσει να μιλάει για off-game πράγματα, όπως ότι πέτυχε τον Πανάγο, ο οποίος πάχυνε κι άλλο επειδή τρώει πολλά αλάτια.
Παράδειγμα: ο Αλέκος.-

The Kokobius (πληθ: kokobi, οπως λεμε succubus-succubi), είναι ένα mega-mix από όλα τα προηγούμενα είδη, που τα εκδηλώνει ταυτόχρονα. Ευτυχώς είναι Unique Creature για την πόλη του, και ξυπνάει μια φορά κάθε δέκα χρόνια οπότε διαλύει όποιο σέσσιον βρεθεί στο διάβα του για 1d10 μέρες. Πιστέψτε με, υπάρχει τουλάχιστον ένας σε κάθε πόλη.

GM Troll: Η Αντεπίθεση! Οι δυνατότητες κατάχρησης της δύναμης είναι απεριόριστες (ειδικά εάν έχεις πιεί)! Μερικά πράγματα που έχω κάνει και είμαι γαμημένα περήφανος:
Pointless NPCs: Grampa Lemon. Οι παίκτες μου έχουν τόσο συνηθίσει ο κάθε παππούς που συναντούν να είναι Uber-Βadass Quest Giver, ώστε τούτος εδώ μου χάρισε 2 ώρες περίπου ανούσιου RP τρολλαρίσματος στον αγαπημένο μου ghoul-voodoo god-wannabe, που πάσχιζε να βρει quests και στοιχεία εκεί που δεν υπήρχαν. Προφανώς, τον ξεπατίκωσα κατευθείαν από εδώ.
Ξεφτιλισμός χαρακτήρων: Όταν ο παίκτης πάει να σε τρολλάρει και αποφασίζει να παρενοχλήσει σεξουαλικά ένα πανάσχημο δικέφαλο super-mutant καλυμμένο με γλίτσα γίνεται το εξής:
Troll-playah: Να σου γλύψω τη γλίτσα μάνα μου μέχρι να πάθω αφυδάτωση!
Troll GM: Ρίχνω ζάρια για να δω αν θα σε ακούσει. (κλέβω στη ζαριά). Σε ακούει. Σε αρπάζει και σου ξεσκίζει τον κώλο στο πήδημα, ενω ταυτόχρονα σε δέρνει και σου χώνει τη μούρη μέσα σε κακάκια brahmin! Ο ποπός σου αιμορραγεί μαζικά και όλη η πόλη έχει μάθει τι έχει συμβεί και σε κοροϊδεύουν.

The Masterpiece: Το καλύτερο για το τέλος. Δυστυχώς δεν το έκανα εγώ, αλλά συνέβη στην τότε ομάδα μου μια περίοδο που είχα άλλες δουλειές και αυτοί αποφάσισαν να παίξουν με άλλο GM, με νέους chars. Να σημειωθεί πως οι συγκεκριμένοι ήταν όλοι noobάδες, που δεν είχανε μάθει να φτιάχνουν γρήγορα chars, θέλανε περίπου 4-5 ώρες. Επιπροσθέτως, σχεδόν όλοι δουλεύανε και μπορούσαν να πάρουν μόνο ένα ρεπό την εβδομάδα. Θα θεωρήσω πως ξέρετε τα βασικά challenge ratings για 1ου lvl chars της 3.0:
GM= Μπαίνετε στο dungeon. Σας περικυκλώνουν 20 zombies.
Παίκτες= Ορμάμε να τα σφάξουμε! Και δεν υποχωρούμε αν δεν δικαιωθούμε!
(μερικές ζαριές αργότερα)
GM= Πεθαίνει και ο τελευταίος από εσάς και γίνεστε όλοι zombies, οπότε είναι αδύνατο να σας αναστήσουν. Πρέπει να κάνετε νέους χαρακτήρες, αλλά θα πάρει πάρα πολλή ώρα κι έχω πρωϊνό ξύπνημα αύριο. Οκ, τα λέμε παιδιά! Χάρηκα που παίξαμε!
Παίκτες= -.-

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

Αυτά που σκοτώνουν τα σέσσιον!

Άξίωμα: το πόσο γαμάτη είναι μία περιπέτεια στο μυαλό του GM, είναι αντιστρόφως ανάλογο του πόσο καλή θα του βγεί στην πράξη.
Πόρισμα #1: όταν έχεις σκεφτεί και οργανώσει προσεκτικά ένα epic session, οι παίκτες θα σκυλοβαρεθούνε.
Πόρισμα #2: όταν σκάσεις μύτη πιωμένος, έχοντας ξεχάσει τα συμπράγκαλα σου στο αμάξι και χωρίς να έχεις ιδέα τι σκατά θα τους παίξεις, οι παίκτες σε συγχαίρουν για 'ένα από τα καλύτερα σέσσιον σου!'

Για να μην σας πιάνουνε μαλάκες, συνάδελφοι GMs, σας παραθέτω την....

ΜΕΓΑΛΗ ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΚΤΡΟΧΙΑΖΟΥΝ ΤΑ SESSION(s)!



Το ζαρι που πέφτει στο πάτωμα, κυλάει όπου νάναι και μετά εξαφανιζεται για πάντα, όπως ο Kayser Soze. Ειλικρινά δεν ξέρω που καταλήγουν όλα τα χαμένα ζάρια όλων των ομάδων, είναι λες και χάνονται σε κάποια σκοτεινή άλλη διάσταση, όπου Μεγάλοι Παλαιοί παίζουν Call of Normal Humans.

Τυφλός Φρουρός: Οκ, δεκτόν, οι περισσότεροι RPGάδες ακούνε metal. Αυτό όμως ΔΕΝ σημαίνει πως πρέπει σε κάθε σέσσιον να την έχεις σαν μόνιμη μουσική υπόκρουση. Μπαίνουν οι άλλοι στο απόλυτα ήρεμο Garden of Peaceful Soothing Tranquility και ο άλλος έχει βάλει να κοπανάει πίσω Ensiferum, ('viking power epic battle metal'... yeah...). Και μη χειρότερα: ΞΕΚΟΛΛΑΤΕ ΜΕ ΤΟΥΣ BLIND GUARDIAN!!!! Ναι, γράψανε με βάση τον Τόλκιν, ναι ειναι καλοί, αλλα αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να τους ακούσουμε για 9000ή φορά- δεν είσαι πιά στο λύκειο. Στο κάτω-κάτω ελάχιστες ομάδες παίζουν σε Middle Earth. Το να ακούς BG ενώ παίζεις στα Forgotten είναι σαν να είσαι σαολίν μόνκ σε μεσαιωνικό fantasy. Όπα, περιμένε....

Οι Διάσημοι Πανίσχυροι NPCs ΔΕΝ είναι ευπρόσδεκτοι. Μου φτάνει που μαζοχίζομαι διαβάζοντας το πόσο γαμάω είναι ο ΚΥΝΗΓΟΟΟΟΟΟΟΣ στις νουβέλλες. Δεν θέλω να τον έχω και στο campaign μου, να κλέβει όλη τη δόξα (και τα xp) και να είμαι εγώ ο κομπάρσος, ευχαριστώ. Η μόνη λύση αν σας εμφανίζει τον Drizzt ή τον Elminster ο GM σας περιμένοντας να τους θαυμάσετε, είναι να αρχίσετε να trollάρετε και να ξεφτιλίζετε τους χαρακτήρες. Καλύτερα, σφάξτε τους: ακόμα και αν πεθάνετε (το πιθανότερο), δεν θα χρειάζεται πιά να παίζετε μαζί του. Win-win situation.

Αναπόφευκτο Unhappy Ending, σε 2 εκδοχές: ή το session θα τραβήξει ως αργά και όλοι θα γκρινιάζουν πως αύριο έχουν δουλειά, ή θα δεις πως το σέσσιον σου βγαίνει fail και θα το λήξεις πρόωρα. Στην δεύτερη περίπτωση τα παιδιά θα αράξουν να πείτε καμιά μαλακία και θα φύγουν περίπου το ίδιο αργά, χωρίς κανένας να διαμαρτυρηθεί.



Tο Χαμένο Αναλώσιμο:  ο παίκτης ψάχνει ένα μολύβι, σβήστρα, ξύστρα και ό,τι random παπαριά να είναι, που τα πάσαρε σε κάποιον άλλο μισό λεπτό πρίν. Και φυσικά θα σε διακόψει για να ρωτήσει ποιός το έχει. Και φυσικά θα σε διακόψει ενώ θα περιγράφεις το πιό δραματικό plot twist της περιπέτειας. Ό,τι και να κάνεις τώρα, the moment is ruined. (βαθύς αναστεναγμός)

Μυστηριώδεις Ρούνοι: σημείωση που βρίσκεις στο character sheet σου, δεν θυμάσαι πότε την έκανες και δεν βγάζεις τα γράμματα σου. Συνήθως η αλήθεια λάμπει οταν πλέον είναι πολύ αργά και κάθε πισωγύρισμα απλά θα έκανε τα πράγματα χειρότερα. Αντίστροφα: κάτι που είσαι σίγουρος πως έχεις γράψει γιατί ήταν σημαντικό αλλά δεν το βρίσκεις πουθενά...

Οι κανόνες που αλλάζουν συνεχώς: εντάξει, αυτό είναι κατά βάση σφάλμα των GMs που παίζουν με custom made συστήματα (ΠΡΟΣΟΧΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ: όπως το απίστευτο ROC!). Προφανώς και οι παίκτες δεν ξέρουν τις αλλαγές που σκέφτεσαι κάθε βδομάδα, ειδικά από τη στιγμή που βαριέσαι να τα γράψεις κάπου, give them a break. Εξήγα τα εκτός σέσσιον.

Άσχετοι Περισπασμοί: Attention Deficit Disorder = σταθερή αξία. Φανταστείτε σκηνή:

GM: 'Σας την πέφτει αυτός ο Ιπτάμενος Snake Demon' (και τους δείχνει αυτό)

Μαντέψτε τι θα σχολιάσουν.

Πάρε το πιό μικρό άσχετο πράγμα -κάποιος σε παίρνει τηλέφωνο, σου έρχεται κατούρημα, πεινάς, θέλεις ανοιχτήρι για τις μπύρες, whatever- πολλαπλασίασε το με n = τον αριθμό των παικτών, και συγχρόνισέ τα όλα πάνω σε κάθε δραματική awesome σκηνή που ο GM έχει προβάρει με μουσική σπίτι του κανά δυό ώρες, ώστε να την πετύχει τέλεια. Τότε θα έχεις ένα τυπικό δικό μου session. (βαθύτερος αναστεναγμός)

Ο GM καίει φλάντζα: Aλκοολ και υπερβολικά πολλοί αριθμοί ΔΕΝ είναι καλός συνδυασμός. Τα πρώτα σημάδια είναι όταν αρχίζει να μπερδεύει τα νούμερα. Στη συνέχεια, γίνονται παραπληγικές randomιλες, όπως να σας λέει πως από τον ουρανό κατεβαίνει μια ντισκομπάλα και ο σοβαρός μαμούχαλος mercenary NPC ανακοινώνει πως αυτό ήθελε πάντα να γίνει: ντίσκο-υπνωτιστής. Αν ο GM ξεράσει ένα μπουκάλι Jameson στο πάτωμα ενώ ρίχνει initiative για ένα wanamingo, μπορείτε να θεωρήσετε με σιγουριά πως το session έχει λήξει.
ΗΙΝΤ: Την επόμενη φορά που δεν θα θυμάται τι είχε συμβεί μπορείτε να του πείτε πως βρήκατε ένα Vorpalsword
Υπαίθριο σέσσιον: είναι από τα λάθη που υπόσχεσαι στον εαυτό σου να μην τα επαναλάβεις, αλλά κάθε φορά την πατάς. Περνάτε χαρούμενα την ώρα σας κυνηγώντας χαρτιά που έχει πάρει ο αέρας, ή κάποιο ζάρι στη διπλανή πλαγιά. Στάνταρ θα έχει έντομα και άσχετους NPCs που έρχονται να χαζέψουν (όπως όταν έπαιζες μικρός Atari και η μπέμπα αδερφή σου παρακολουθούσε και σχολίαζε) και 9 στις 10 όλο το πάρτυ μαζί με τον GM θα τρέχουν να μαζέψουν τα πάντα γρήγορα επειδή άρχισε να βρέχει.

Ο αγανακτισμένος παίκτης που κάνει 'απεργία xp'. (Σόρρυ Μάικ, απλά έπρεπε να το μοιραστώ :P)

Η ώρα κοινής ησυχίας. Ας είμαστε ειλικρινείς: γουστάρουμε να παίζουμε για να μπορούμε να εκτονωνώμαστε φωνάζοντας σαν αγριάνθρωποι όταν φέρνουμε critical και να μοιραζόμαστε με τον GM τα τρυφερά συναισθήματά μας για το πως 'ο villain σου πήρε τα αρχίδια μου, κατάπινε τώρα'. Προφανώς αυτός ο ιταμός θεσμός της κοινής ησυχίας μας εμποδίζει να το κάνουμε σωστά. Παραδόξως, η κωλόγρια που θα σου γκρινιάξει επειδή σου έπεσε ένα ζάρι στις 23:00 είναι η ίδια που σε ενοχλεί στις 4 το απόγευμα με τα φασαριόζικα γκομπλινοειδή εγγόνια της.

Η γκόμενα του GM σε temper tantrum: φονική περίοδος. Είμαι ευγνώμων που η κυρά μου δεν επιδεικνύει τα συμπτώματα που παραθέτω. Η περίοδος της γκόμενας του GM εκδηλώνεται στα session με δύο τρόπους:
Περίπτωση #1: Με κλάμματα και δεν-ξαναπαίζω-ποτέ θεατρινισμούς, κάθε φορά που ο χαρακτήρας της τρώει 1 hp damage, ή κάνει κάποια μαλακία και το GM της την γυρίσει μπούμερανγκ. Παράδειγμα: μπαίνει μια Lasombra σε ένα ταξί - ο οδηγός τρώει φρίκες που δεν την βλέπει στον καθρέφτη και φεύγει με τέρμα τα γκάζια- ακολουθούν οδυρμοί, κλαυθμοί και μέλανες δρυμοί, που κράτησαν κανένα εικοσάλεπτο. ΣΩΣΤΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ: Ο GM δεν σκαμπάζει από αυτά και της αποτελειώνει τον χαρακτήρα. 5 μέρες και μερικές βρωμισμένες σερβιέτες αργότερα, η τύπισσα ξαναπαίξε κανονικά. Ξέρεις εσύ ποιά είσαι :P
Περίπτωση #2: Με φυσική βία και μανιασμένο ξέσπασμα οργής, στις ίδιες περιπτώσεις. Παράδειγμα: όταν ο χαρακτήρας της έφτασε στα -10hps (και άρα ψόφησε), η άλλη εκτόξευσε ένα βαρύ ντοσιέ με μεταλλικό κούμπωμα, κάτι στυλούς σε φάση throwing dagger, μια σβήστρα και μια παντόφλα. ΛΑΘΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ: Εκείνη την ώρα ο GM κατέληξε πως οι χαρακτήρες πεθαίνουν στα -11 hps. Οι υπόλοιποι δεν είπαμε τίποτα γιατί στην τελική βγήκαμε ωφελημένοι.

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

Carmageddon Greek Roads part 1

Όπως το κάνει ξεκάθαρο νομίζω ο τίτλος, συνόψισα μερικά random encounters των ελληνικών δρόμων, που μπορούν να ενσωματωθούν σε οποιοδήποτε σύγχρονο, φουτουριστικό ή μεσαιωνικό RPG, ειδικά σε φάση road trip. Ιδιαίτερα χρήσιμο για εκείνους που επιμένουν να παίζουν Vampire the Masquerade σε Ελληνικό Setting.



Λίστα με Random Encounters του Ελληνικού Οδικού Δικτύου:


  • Νταλίκα που πιάνει τελική 70kmh και προσπερνάει άλλη νταλίκα που maxάρει στα 60kmh: κλείνουν όλες τις λωρίδες για δέκα ώρες και σε εμποδίζουν αγκομαχώντας σιγά-σιγά μέχρι να προσπεράσουν, μόνο και μόνο για να συνεχίσουν το δρόμο τους ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΠΡΟΣΤΑ στο φορτηγό που μόλις προσπεράσανε. Weakness: ένα mini-nuke λογικά θα την κάνει τη δουλειά.
  • Trap: Διόδια: -100 gps ή καπάκια. Weakness: Απόστολος Γκλέτσος.
  • Σε πιάνουν όλα τα φανάρια: συμβαίνει όταν βγαίνεις από την πόλη και ειδικά όταν θέλεις να ξεμπερδέψεις γρήγορα με ένα μπελαλίδικο ταξίδι. Weakness: ντύσου υπερβολικά ζεστά, ώστε να σκας από τη ζέστη, και αποφάσισε πως στο πρώτο κόκκινο φανάρι θα γδυθείς με την ησυχία σου: όλα θα είναι πράσινα!
  • Ο γύφτος με το ντάτσουν βαρυφορτωμένο με πλαστικές καρέκλες και πατάτες, από μόνος του δεν είναι απειλή, αλλά προσοχή στο UPGRADE: Greater Γύφτος με Armored ντάτσουν, οι πατάτες του εκρήγνυνται και ρίχνουν 2d10 damage. Weakness: Όταν πλησιάζει σε κατοικημένες περιοχές σταματάει και παίζει στον τηλεβόα σκυλάδικα καθώς πουλάει την πραμάτεια του. Τότε μπορεί να φάει sneak attack από άλλο γύφτο, μέχρι 4 level χαμηλότερο.
  • Τρακτέρ και μπλόκα των αγροτών: Κάθε Γενάρη-Φλεβάρη που τους τη βαράει και μπλοκάρουν το δρόμο, όλες οι ζαριές των παικτών παίρνουν -1 penalty για το κάθε τρακτέρ.
  • Μοναχικά σχεδόν χωρίς φώτα τρακτέρ και κομπίνες που πιάνουν και τις 2 λωρίδες του μικρού hillbillie δρόμου μέσα στη μαύρη νύχτα: μπορούν να κάνουν merge με το μαζικό μπλόκο (βλέπε πάνω) και να του αυξήσουν τα hit points, ενώ το καθένα κλείνει πρακτικά το δρόμο και δημιουργεί χωρίς λόγο μποτιλιάρισμα. Weakness: κλασσική μουσική, ή γενικά ό,τι δεν περιέχει κλαρίνα, χαλάει το χαρμόσυνο κλίμα με τα ψησίματα και το χαβαλέ στο μπλόκο.
  • CHECKPOINT! Καντίνα: κυρ-Μήτσος, ο γιατρός της πείνας: φουλάρει τα hit points και δίνει τη δυνατότητα για τσίσα/κακά. Όσοι φάνε ή/και εκτονωθούν, πρέπει να ρίξουν fortitude vs diarrhea.
  • O generic τσέλιγκας με το ατελείωτο κοπάδι που διασχίζει το δρόμο με το πάσο του και σε χαζεύει. Weakness: να φέρεις μια αγέλη λυσσασμένων λύκων με AIDS και να τα αφήσεις να κάνουν τη δουλειά τους.
  • Trap: Χωράφια, με τα μπεκάκια που είναι σκατά καλιμπραρισμένα και βρέχουν το δρόμο, μόνο που σε αυτήν τη βέρσιον, αντί για νερό ρίχνουν ΟΞΥ! 5d6 damage or reflex dc 15
  • O τύπος που έμεινε απο λάστιχο και δεν έβαλε το τρίγωνο: αυτή η ζαριά απαιτεί perception, μόνο και μόνο για να μη γίνει μαλακία. Μπορεί να εξελιχθεί σε δυνατό roleplaying encounter, που θα ζητηθεί από τον παίκτη που σταματάει να βοηθήσει engineering. Εναλλακτικά, γίνεται καλό σενάριο για τσόντα ('θα σου διορθώσω τον κινητήρα, ω random καυλομούνα, αν μου πάρεις πίπα'.. τα γνωστά τα γνωστά). Weakness: με το που θα την χύσεις, το encounter τελειώνει αυτόματα.
  • Undead πατημένα και λιωμένα σκυλιά, σκαντζόχοιροι και άλλα miscellaneous ζωάκια που γινανε ζόμπι επειδή ο δρόμος ήταν χτισμένος πάνω σε ινδιάνικο νεκροταφείο. Τώρα σκοτώνουν όποιον βρουν μπροστά τους! Weakness: shotgun: This is my boomstick!
  • Ο τύπος που βλέπει οτι προσπερνάς και ωστόσο κολλάει πίσω σου αναβοσβήνοντας τα φώτα για να πας πιο γρήγορα. Ειλικρινά, ο χειρότερος μαλάκας της λίστας, και για κάποιο λόγο οδηγεί ΠΑΝΤΑ α) Mercedes, β) BMW, γ) Alpha Romeo. Μόνο ένα όπλο είναι κατάλληλο για αυτόν: Bozar! The Ultimate refinement of snipers art- 1000 bullets per minute. The attack crashes the temple! Goodnight Gracie...
  • Trap: πιθανότητα να χτυπήσεις πουλί και να γίνει νιανιά στο παρμπρίζ με 140kmh- upgrade: πιθανότητα να χτυπήσεις δελφίνι που έπεσε από τα νύχια ενός wyvern! 100d10 damage!

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

War. War never changes.

Θα΄θελε.

Το σημερινό θάψιμο αφορά το Fallout: New Vegas, και την απαράδεκτη μεταχείριση της σειράς από την ακύρωση του Van Buuren κι έπειτα (δηλαδή κάπου 8 χρόνια πλέον).

Κατ'αρχάς, ας διευκρινίσουμε κάτι: το setting του FO είναι μακράν το καλύτερο που έχω παίξει, και με τις περισσότερες προοπτικές να το εξελίξει ο κάθε παίκτης όπως θέλει. Και αυτό γιατί ποντάρει σε 3 δυνατά σημεία:

Το Open-endedness = κάθε quest μπορεί να λυθεί με κάμποσους τρόπους, είτε παίζεις καλό τύπο, είτε κακό, είτε μείγμα αυτών. Κι επειδή το είχαν πιάσει το νόημα οι τύποι, ποντάρισαν στο να υπάρχουν πολλά αυτοτελή ανεξάρτητα questaκια, με την κυρίως πλοκή απλά σαν δικαιολογία για τον τερματισμό.  Μπορείς να τερματίσεις το δεύτερο παιχνίδι σε 18 λεπτά. Τώρα, κάθε ένα από τα subquests, ανάλογα το πως το λύνεις, διαφοροποιεί τον τερματισμό επηρρεάζοντας τον κόσμο. Ουσιαστικά η χαρά του παιχνιδιού είναι πως λύνεις συνεχώς quests.

Το Σύστημα = το SPECIAL, παρά τις ατέλειες του, ταιριάζει απόλυτα σε αυτό που προσπαθεί να αποδώσει. Τουλάχιστον όταν χρησιμοποιείται σε 3rd person-turn based... (sigh......)

Το feeling = απλά δεν μπορείς να περιγράψεις την αίσθηση του να είναι 3 το βράδυ, να έχεις ένα τιγκαρισμένο τασάκι και μια άδεια κανάτα καφέ, να κλικάρεις, και το ανθρωπάκι με το τραγικό γραφικό που αντιπροσωπεύει τον γαμάουα χαρακτήρα σου να τρέχει με τον ημιπληγικό του τρόπο σε ένα ξεχασμένο ντουλάπι στο Navarro και να βρίσκει.... ΤΗΝ ADVANCED POWER ARMOR MK II !!!!!!!!!!!!!!! Huzzah!

Κυκλοφορεί λοιπόν, το πρώτο game, και είναι γαμάτο. Βγαίνει το δεύτερο και είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! Όλοι περιμένουν με αγωνία το Van Buren όπου θα γίνει της καραπουτανάρας και... η Black Isle διώχνει το team και το παιχνίδι ακυρώνεται ενώ ήταν σχεδόν έτοιμο. Bummer man!

To 2008 η Bethesda βγάζει το δικό της 'official' fallout 3 aka Oblivion with Guns, που ενώ δεν ήταν κακό σαν παιχνίδι, πως να το κάνουμε, δεν ήταν Fallout. Μετά από ένα γερό ξενέρωμα, μαθαίνουμε πως η original ομάδα θα κυκλοφορήσει το New Vegas. And the fans rejoiced!

...Not really.




Δεν βρίζω το fallout 3, γιατί πολύ απλά δεν είναι Fallout. Δεν φταίει αυτό που είναι σκατά. Είναι κάτι που κάνανε άσχετοι. Βρίζω το New Vegas γιατί οι ίδιοι οι δημιουργοί πρόδωσαν το έργο τους και κατα συνέπεια τους fans τους.

Βλέπετε, τόσο γούσταραν την μαλακισμένη αυτή μηχανή γραφικών πρώτου προσώπου που περπατάς πατώντας τα γαμημένα WSAD, που ξέχασαν όλα όσα έκαναν το παιχνίδι αυτό που είναι: ένα super-replayable 3rd person point and click, με απολαυστικά τραγικά γραφικά και γαμηστερό στόρυ.

Εξηγούμαι: όταν έχεις πολλα πολλά quests, θέλεις να παίζεις τα quests, όχι να WSADάρεις με τις ώρες στην γαμημένη έρημο! Και ναι, είμαι περίεργος να δω το open-endedness και τα εναλλακτικά paths των quests, αλλά όλη η άσκοπη περιπλάνηση είναι πάνω από τα όρια της υπομονής μου. Βλέπε: στα παλιά παιχνίδια, απλά έκανες κλίκ όπου ήθελες να πας στον χάρτη και πήγαινες. Εδω σε στέλνουν να βρεις ένα σπιτάκι στου διαόλου τη μάνα και πρέπει να πας σιγά σιγά, ακολουθώντας το βελάκι που δείχνει μόνο ευθεία πορεία = εάν υπάρχει βουνό πχ ενδιάμεσα, πρέπει να βρεις μόνος τη διαδρομή κάνοντας το γύρο. Και αυτό παίρνει ΠΟΛΛΗ ώρα. ΤΟ 90% του χρόνου που θα δώσεις είναι για μαλακίες βόλτες.

Δεύτερο μεγάλο παράπονο: πολλά quests δεν είναι ξεκάθαρα στο αποτέλεσμά τους ή/και bugάρουν άγρια. Ναι, τα bugs δεν είναι κάτι το καινούργιο στο fallout, και ναι, δεν μπορείς πάντα να ξέρεις τις συνέπειες των πράξεών σου, αλλά δώσε στον παίκτη μια γαμημένη ευκαιρία να διορθώσει τις γκάφες του. Έστω αφότου τελειώσει το quest για την κλίκα Α και δει πως δεν γουστάρει την εξέλιξη των πραγμάτων, να μπορεί να τους καρφώσει στην εχθρική κλίκα Β για να το ακυρώσει. Το Vegas πέταξε από το παράθυρο τα πισώπλατα μαχαιρώματα τη δυνατότητα αλλαγής γνώμης του παίκτη.


Dungeon Crawling και Λαβύρινθοι. Λίγα πράγματα μισώ πιο πολύ από τους λαβυρίνθους, ειδικά όταν είναι υποχρεωτικοί στο παιχνίδι (όποιος θυμάται με αγανάκτηση τον τελευταίο τελείως ξεκάρφωτο λαβύριθο του πρώτου Baldur's Gate καταλαβαίνει για ποιό πράγμα μιλάω). Κύριοι, οι λαβύρινθοι είναι το κουνουπίδι του gaming: ΚΑΝΕΝΑΣ δεν τους θέλει, γιατί ουσιαστικά σου σπάνε την πούτσα να περιπλανιέσαι άσκοπα. Τουλάχιστον στο Baldurs ήσουν με point&click. Με WSAD απλά η κατάσταση δεν παλεύεται. Μαντέψτε λοιπόν, πως το 1/3 των quests είναι Dungeon Crawl σε λαβυρίνθους. Προσοχή, δεν μιλάμε για παιχνίδι που το ξέρεις και το προσμένεις αυτό (βλέπε Temple of Elemental Evil, Icewind Dale). Μιλάμε για παιχνίδι που μπορείς να υποκαταστήσεις την τελική μάχη με διπλωματία και science. Ειδικά οι 2 μεγάλες βάσεις της NCR ήταν σκέτος πονοκέφαλος. Συνδύασε το με τα βελάκια που λέγαμε παραπάνω: το βελάκι σου λέει να πας στις συντεταγμένες (x,y) αλλά όχι z, δηλαδή δεν σου λέει σε ποιόν γαμημένο όροφο πρέπει να πας. Εννοείται πως οι όροφοι δεν είναι συμμετρικοί. Καλή τύχη να ξαναβγείς από το κτίριο (επειδή για τους δικούς τους λόγους, οι δημιουργοί έχουν αποφασίσει πως το fast-travel απαγορεύεται μέσα σε κτίρια).

Το SPECIAL σε 1ο πρόσωπο είναι για πέταμα. Άμα θέλεις DOOM-clone, κάνε DOOM-clone, όχι Fallout. Το SPECIAL είναι ειδικά φτιαγμένο για να λειτουργεί turn based, όχι real time, ούτε καν με το 'πατάω space και παγώνει το παιχνίδι'. Οι original fans θέλαμε κάτι πολύ συγκεκριμένο. Η Bethesda, μας είπε να πάμε να γαμηθουμε προκειμένου να βρει action-gamers με προσωπικότητα. Σίιιιιιιγουρα, καλή τύχη με αυτό. Ας πούμε πως η προσαρμογή του δούλεψε το ίδιο καλά όπως η προσαρμογή του Joel Schumacher στον Batman. Μπράβο New Vegas!


Nerfάρισμα της καφρίλας. Οκ, θα είμαι λίγο υποκειμενικός εδώ, αλλά προτιμώ το τελείως νιχιλιστικό gritty feeling των αρχικών παιχνιδιών, ειδικά όσον αφορά τους κακούς NPCs. Θυμάστε τον Myron, έναν σπυριάρη σπασίκλα με ένρινη φωνή, τέρμα ανήθικο και σεξοδιεστραμμένο που εφήυρε το jet? Λάτρευες να τον μισείς, και τον κρατούσε στην ομάδα σου μόνο για να τον κοροϊδεύεις. Ε, λοιπόν, πλέον δεν υπάρχουν τέτοιοι. Οι τύποι πήραν κάποιες από τις ιδέες του Van Buren και τους γαμήσανε τη μάνα, με κυριότερο παράδειγμα τον Κρεμασμένο. Γαμάτος, ε? Δείτε πόσο γκαίη έγινε στο New Vegas. Και για να έχουμε καλό ρώτημα, ΓΙΑΤΙ δεν σε αφήνουν να έχεις πάνω από 1 δίποδο NPC κι ένα pet μαζί σου? Η μισή γλύκα ήταν το interraction μεταξύ τους.

Και τι παίζει με τα γαμημένα expansions?  Το καταλαβαίνω πως είσαι εταιρεία που θέλει να βγάλει κέρδος εις βάρος μου και αντί για ένα υπερτεράστιο πλήρες παιχνίδι βγάζει 5 μικρά, αλλά αυτό είναι απλά θλιβερό. Τα expansions προσθέτουν άφθονα Dungeon Crawl quests, επειδή φυσικά είναι ευκολότερο από το να φτιάξουν μια περιεκτική υπόθεση με μπόλικο διάλογο. Και κρατάνε πιό πολύ ώρα επειδή περπατάς κάπου 9000 χιλιόμετρα.

Συνολικά, το New Vegas είναι σαν ένα μείγμα από άσχημα στοιχεία που ενώθηκαν Voltron-style για να γίνουν κάτι υπέρτατα GTP. Φανταστείτε μόνο το combo: Ξεσκίζεσαι στο περπάτημα στις ερημιές, κάνεις το quest το οποίο bugάρει και δεν μπορείς να τα διορθώσεις, και ακόμα και αν το πάρεις από την αρχή, πρέπει να ξαναπεράσεις το γαμημένο λαβύρινθο. Μαζική απογοήτευση. Άντε γαμήσου New Vegas!

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

Niggah!

Θα σας προτείνω το πιό γαμηστερό παιχνίδι με χαρτιά που έχετε παίξει ποτέ. Σαν φοιτητής έκλεινα 12ωρα καψίματος με αυτό το παιχνίδι στο Δώμα (ΤΜ).

Παίζεται με μία και μόνο συμβατική τράπουλα, και ένα τεφτέρι.

Το παιχνίδι λέγεται Νέγρος. Όπως λέμε Niggah. Είναι γαμάτη παραλλαγή του Asshole και υπάρχει σε διάφορες βέρσιονς. Το μοναδικό του παιχνιδιού είναι πως κάνει τα πράγματα προσωπικά. Πιό πολύ από τις κούπες. Σε κάνει να φωνάζεις σαν μανιακός στον αντίπαλο που σου την φέρνει, και ενίοτε να εκτοξεύεις πράγματα. Είναι ένα παιχνίδι που σου βγάζει τον πιο καριόλικο εαυτό.

ΚΑΝΟΝΕΣ ΓΙΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ 4 ΑΤΟΜΩΝ

Παίζουν όλα τα χαρτιά της τράπουλας από 7 και πάνω, χωρίς μπαλαντέρ και μαλακίες.
Οι παίκτες τα μοιράζονται, 8 φύλλα ο καθένας. Σκοπός σου είναι να ξεφορτωθείς όλα σου τα φύλλα όσο πιο γρήγορα γίνεται. Η σειρά των παικτών που θα τελειώσουν τα φύλλα τους θα καθορίσει σημαντικά την επόμενη παρτίδα.΄

Στο τεφτέρι σημειώνετε τέσσερις στήλες με τα ονόματα των παικτών στην κορυφή τους.

Ξεκινάει αυτός που έχει το 7 καρό, ρίχνοντας το φύλλο στη μέση.
Πηγαίνοντας αντίστροφα στο ρολόι, με τη σειρά ο επόμενος πρέπει να ρίξει (εάν θέλει, εάν δεν θέλει μπορεί να πάει πάσο) κάτι μεγαλύτερο, δηλαδή τουλάχιστον 8. Το αν θα είναι καρό ή όχι, δεν έχει καμία σημασία πλέον. Ο επόμενός του ρίχνει κάτι μεγαλύτερο από αυτόν κ.ο.κ. μέχρι να φτάσουμε στον άσσο. Ο άσσος, είναι το μεγαλύτερο φύλλο, οπότε μια που κανένας δεν θα έχει να ρίξει στα καπάκια κάτι μεγαλύτερο, είναι σαν να πάνε όλοι οι επόμενοι πάσο και ξαναπαίζεις εσύ ό,τι θέλεις, μιά που γίνεται reset.

Όταν κάνεις, με οποιονδήποτε τρόπο, όλους τους άλλους παίκτες να πάνε πάσο και ξαναγυρίσει η σειρά σε σένα, είναι σαν να έχει γίνει reset και παίζεις πάλι ό,τι γουστάρεις, έστω πάλι 7.

Αυτό σημαίνει πως όταν οι άσσοι εξαντληθούν, οι ρηγάδες είναι το νέο μεγαλύτερο φύλλο, και ουσιαστικά αναγκάζουν όλους τους άλλους σε πάσο- ώστε να κάνεις reset και να ξεφορτωθείς τα μικρά φύλλα σου. Ακολουθούν ντάμες, βαλέδες κτλ

Απλό ως εδώ? Ωραία. Έστω τώρα πως στο ξεκίνημα έχεις ένα 7 καρό και ένα 7 μπαστούνι. ΜΠΟΡΕΙΣ εάν θέλεις να τα ρίξεις μαζί ως ζευγάρι. ΟΜΩΣ. Για να σε καλύψει ο άλλος πρέπει να έχει τουλάχιστον ένα ζευγάρι από οκτάρια. Αυτόν για να τον καλύψουν θέλει ένα ζευγάρι από εννιάρια κοκ. Ακόμα και ο πανίσχυρος γαμίκουλας άσσος, δεν μπορεί να καλύψει ένα ζευγάρι εάν δεν είναι ο ίδιος ζευγάρι. Όταν φτάσει η παρτίδα στη φάση που θα πάνε τρία άτομα πάσο και θα γίνει το reset, μπορείς από την αρχή να ρίξεις ένα, δύο ή τρία όμοια φύλλα (ή τέσσερα, αλλά αυτή είναι ειδική περίπτωση που αναλύω παρακάτω) και αν θέλουν να σε καλύψουν πρέπει να το κάνουν με τον αντίστοιχο συνδυασμό.
Έτσι δεν είναι απίθανο, εαν πχ ξεκινάς ρίχνοντας τρία 7αρια, να μην έχει κανένας άλλος τριάδα = άρα πάνε όλοι πάσο = άρα ξαναπαίζεις και ξεφορτώνεσαι και άλλα φύλλα, έστω ένα 8άρι. Γαμάτο? Θέλει προσεκτικό σχεδιασμό και μέτρημα φύλλων.
Όποιος ξεφορτωθεί όλα τα φύλλα του πρώτος φωνάζει "Βγήκα! Πάρτε τα αρχίδια μου μαλάκες!" ή κάτι παρεμφερές της επιλογής του, και σημειώνει στο τεφτέρι, στη στήλη του "+2". Αυτό σημαίνει πως στην επόμενη παρτίδα θα είναι ο Master.
Ο δεύτερος σημειώνει "+1" και είναι ο Half-Master
Ο τρίτος που θα βγεί, σημειώνει "-1" και είναι ο Half-Niggah.
Εκεί το παιχνίδι τελειώνει, και ο τελευταίος εναπομείναντας γράφει "-2" και είναι ο Niggah.

Και πλέον ξεκινάει η αληθινή καύλα:

Πριν ξεκινήσει η επόμενη παρτίδα, ο Niggah μοιράζει τα φύλλα και γίνονται οι εξής ανταλλαγές:
Ο Niggah δίνει στον Master τα 2 ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΥ ΦΥΛΛΑ.
Ο Master αντίθετα, του δίνει όποια 2 φύλλα γουστάρει, όχι απαραίτητα τα χειρότερα εάν δεν θέλει.
Ο Half-Niggah αντίστοιχα δίνει το 1 καλύτερο φύλλο του στον Half-Master και παίρνει από αυτόν ένα που θα γουστάρει ο τελευταίος.
Ξεκινάει αυτή τη φορά πρώτος ο Niggah και το παιχνίδι συνεχίζει κανονικά από εκεί κι έπειτα.
(σημείωση: αυτό δεν το θυμάμαι με σιγουρία, μπορεί να ξεκινάει πάλι το 7 καρό, αλλά κατά 99% νομίζω πως ήταν ο Niggah, γιατί αλλοιώς δεν θα είχε καμία ελπίδα)

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Ναι ρε φίλε, θα μου πείτε, μα έτσι παίρνοντας σκατά φύλλα ο Niggah δεν έχει καμιά ελπίδα να ξεκολλήσει από τη θέση του. Και όμως. Υπάρχει κάτι. Το μυστικό όπλο.
Ο Master που θέλει να κρατήσει τη θέση του πρέπει να προσέχει πάρα πολύ στις ανταλλαγές των φύλλων. Γιατί σε οποιαδήποτε φάση του παιχνιδιού, όταν κάποιος ρίξει τέσσερα ίδια φύλλα μαζί, αυτομάτως γίνεται επανάσταση.
Δηλαδή: Όλες οι αξίες των φύλλων αντιστρέφονται, και πλέον το πιό χαμηλό είναι το πιό δυνατό. Ο άσσος αχρηστεύεται και το τραγικό 7άρι γίνεται uber και τους εξαναγκάζει όλους σε πάσο. Σε αυτές τις περιπτώσεις έρχονται τα πάνω-κάτω καθώς ο Master πανικόβλητος προσπαθεί να ξεφορτωθεί ρηγάδες και άσσους ενώ τα κατώτερα στρώματα βγαίνουν και του παίρνουν τη θέση.
Προσοχή: δεν μπορεί ο άλλος να έχει ρίξει πχ ζευγάρι 8άρια κι εσύ να απαντήσεις με επανάσταση από τέσσερα 9ρια. Απαντάς ΜΟΝΟ με ό,τι σου ζητάνε, πχ ζευγάρι εννιάρια, και η επανάσταση χαλάει. Πρέπει να ρυθμίσεις την κατάσταση πολύ προσεκτικά, να τους έχεις φέρει όλους σε πάσο και να είναι η σειρά σου να ξεκινήσεις από reset (γιαυτό έχει άμεσα τη δυνατότητα να κάνει επανάσταση ο Niggah, εαν του κάτσουν τα φύλλα, σαν πρώτη του κίνηση).
Μια που εξ'ορισμού στην επανάσταση ρίχνεις τέσσερα φύλλα, σχεδόν πάντα τους εξαναγκάζεις όλους σε πάσο και άρα ξαναπαίζεις. Σχεδόν.
Επειδή, εάν ξαναπέσουν 4 ίδια χαρτιά, γίνεται αντεπανάσταση και τα πράγματα ξαναγίνονται όπως ήταν.
Παράδειγμα: έχει κάνει ο άλλος επανάσταση με τέσσερις βαλέδες και χαίρεται γιατί του έχει μείνει ένα ζευγάρι επτάρια (άρα είναι σίγουρος πως βγαίνει μετά το πάσο που θα πάνε οι υπόλοιποι, μια που τα 7άρια πλέον είναι το τοπ-φύλλο.Τον περιμένει μια δυσάρεστη έκπληξη).Στα καπάκια, ο διπλανός του κάνει αντεπανάσταση με τέσσερα οκτάρια (που πλέον έχουν γίνει μεγαλύτερα σε αξία από τους βαλέδες λόγω της επανάστασης, άρα μπορεί να τα παίξει), φέρνοντας τα πράγματα πίσω στα ίσια τους. Ο κακομοίρης μένει με τα ...7άρια στο χέρι (που είναι και πάλι άχρηστα) και στην επόμενη παρτίδα είναι Niggah. Παρεμπιπτώντως, το effect της επανάστασης διαρκεί μόνο για την τρέχουσα παρτίδα.



ΠΡΟΣΟΧΗ: Από αυτό το σημείο κι έπειτα, δεν τα θυμάμαι καλά, και δοκιμάζω και μια παραλλαγή. Εαν υπάρχει κάποιος που είναι σε θέση να με διορθώσει, τον θερμοπαρακαλώ να το κάνει.



ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΙΑ 5 ΑΤΟΜΑ

Εδώ υπάρχουν οι εξής διαφορές:
Παίζουν τα φύλλα της τράπουλας από 5 και πάνω. Ξεκινάει το 5 καρό.
Υπάρχει ένας επιπλέον ρόλος, ο Ελβετός, ο οποίος παίρνει +0 στο χαρτί (βγαίνει τρίτος), και ο οποίος δεν αλλάζει χαρτιά με κανέναν.

ΜΠΑΛΑΝΤΕΡ?
Μπορείτε να προσθέσετε στην τράπουλα και τα 2 τζόκερ, τα οποία μετατρέπονται σε όποιο χαρτί γουστάρετε. Σε αυτήν την περίπτωση, θα μένουν αναγκαστικά 2 χαρτιά κάτω. Μπορεί ο Ελβετός να έχει τη δυνατότητα (ή ακόμα καλύτερα να είναι υποχρεωμένος) να αλλάξει 2 χαρτιά της επιλογής του με τα 2 κλειστά εναπομείναντα χαρτιά, ακριβώς μετά το μοίρασμα.

ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ 6 ΑΤΟΜΑ
Είμαι αδικαιολόγητος τελείως, γιατί ήταν η αγαπημένη μου εκδοχή, και θυμάμαι πως υπήρχανε δύο Ελβετοί, αλλά δεν μπορώ να τη θυμηθώ καθόλου, και όσο πειραματίζομαι με την τράπουλα δε μου βγαίνουν τα φύλλα. Ο ΜΑΛΑΚΑΣ. :P
Ίσως παίρνανε όλοι από 6 χαρτιά και μένανε τέσσερα κάτω, για να τα αλλάξουν οι δύο Ελβετοί με τα δικά τους?
Μπορεί να έμπαιναν τα 3άρια και τα 4άρια στην υπόθεση?
Ειλικρινά δε θυμάμαι. Δοκιμάστε και δείτε τι γουστάρετε καλύτερα.


ΟΜΑΔΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
Προφανώς, θα συνεργάζονται μεταξύ τους, σε 2-3 ομάδες, που τα μέλη τους κάθονται απέναντι.
Αυτό μπορεί να δημιουργήσει ένα πολύ ενδιαφέρον Kingsmaker Scenario.
Στο τέλος προστίθενται οι πόντοι της κάθε ομάδας.
Πάντως τα μπινελίκια δε λείπουν, αυτή τη φορά σε μαζική κλίμακα και με μπόλικους εμφύλιους. Άπειρο γέλιο να χαζεύεις τους μαλάκες που μαλώνουν, αλλά αντιπροτείνεται αν είναι 2 το βράδυ κι έχετε κανέναν κωλόγερο γκρινιάρη γείτονα.

Drinking Game.
Το παιχνίδι είναι το ίδιο, με τη διαφορά πως ο Niggah πρέπει να πιεί κι ένα σφηνάκι. Πιστέψτε με, τα πράγματα γίνονται απείρως πιό ενδιαφέροντα.

Strip Game.
Ο Niggah βγάζει ένα ρούχο. Καλύτερα να το παίζετε όταν υπάρχουν και γκόμενες στην παρέα, και όλοι οι άντρες να έχουν προσυνεννοηθεί μυστικά να τη βγάζουν όλο τελευταία. Είμαι πολύ έξυπνος που το σκέφτηκα.

Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Theseis!

Το παιχνίδι τελικά νομίζω ακυρώθηκε, αλλά το trailer του ήταν ΤΟΣΟ γαμάτο!





Σοβαρά, ΠΟΣΟ γαμάτο είναι που οι διάλογοι είναι στα αρχαία και οι υπότιτλοι στα αγγλικά???
Είναι σαν να βλέπεις anime στα original ιαπωνικά! Huzzaaaah!

Επίσης, είχανε και γαμάτη σελίδα οι τύποι: http://www.theseisgame.com/

Μια που είμαστε στο θέμα της αρχαίας Ελλάδας, δυστυχώς ακόμα και οι πιό 'ψαγμένοι' βιβλιοπώληδες δεν μπορούν να μου βρούνε τα 'Ζωντανά Έπη' :( Εάν κάποιος ξέρει κάτι σχετικό, ας πει τη μαλακία του.

Και ειλικρινά, καιρός είναι πιά να βγεί κάτι ποιοτικό επιτέλους με τον τόσο πλούσιο στον RPGστικο τομέα, χώρο της ελληνικής μυθολογίας. Campaign setting? Έτοιμο! Τέρατα και Epic Level NPCs? Έτοιμα! Τι διάολο?? Οι εταιρείες έχουν έναν έτοιμο copyright-free, open source κόσμο και δεν τον εκμεταλλεύονται, ούτε καν για MMO (με κάνανε και υποστήριξα τα MMO... νιώθω βρώμικος!).
Μη μου πείτε για το Titan Quest που όλοι μιλούσανε αγγλικά με ρώσικη προφορά! Έλεος. Θέλω κάτι σε αρχαία ελληνικά, με αγγλικούς υπότιτλους, και με προσοχή στις λεπτομέρειες, όχι freestyle νερωμένες αποδόσεις του τύπου God of War. Οι original βέρσιονς άλλωστε είχανε απείρως περισσότερες καφρίλες (και αυτό είναι καλό πραγμα). Κατά προτίμηση το παιχνίδι θα χρησιμοποιεί το σύστημα του ROC. Τόσα πολλά ζητάω???


ΥΓ: Δεν μπόρεσα να βρω ecchi με ελληνίδες θεές ή νύμφες, οπότε πάρτε κλασσικά, λίγη Nami:




Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

Fantaros: The Roleplaying game

Πριν μπω στρατό, είχα γράψει για τον μέσο RPGά φαντάρο, όπως τα φανταζόμουν τότε που ήμουν γεμάτος αθωώτητα.
Τώρα, έχοντας αποκομίσει πλούσια εμπειρία, σας δίνω την ολοκληρωμένη, ώριμη, και κυρίως καθόλου μνησίκακη αληθινή εικόνα των πραγμάτων, μέσα από τα μάτια ενός ταλαίπωρου RPGά.



ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΧΡΗΣΙΜΑ SKILLS ΠΟΥ ΕΜΑΘΑ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ:

1) Να χέζω όπου νάναι.

ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΛΙΣΤΑΣ ΜΕ ΧΡΗΣΙΜΑ SKILLS ΠΟΥ ΕΜΑΘΑ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ

New Army Feats





  • Feat: Γαμιάς: Με αυτήν την ιδιότητα, καταφέρνεις να κάνεις πιστευτές τις ιστορίες που λες για το πόσες χιλιάδες γκόμενες γαμάς όταν δεν είσαι απασχολημένος να σε χώνουν αγγαρεία. Δίνει +5 στα Diplomacy checks, +2 Reputation.
  • Feat: Snake-Merchant: Η αναβάθμιση του 'Γαμιά'- μπορείς να πουλήσεις όσα φίδια θες για οποιοδήποτε θέμα, και όλοι να σε πιστεύουν με μάτια δακρυσμένα από το υποτιθέμενο awesomeness σου. Δίνει +10 στα Diplomacy checks, +4 Reputation.
  • Feat: Θα πω στη μαμά μου να μου σβήσει τη φυλακή. Το βύσμα σου δίνει αυτόματη επιτυχία σε όλα τα Saving Throws, τη δυνατότητα να αναιρέσεις κάθε απόφαση του GM-Διοικητή, και γενικά να κάνεις ό,τι γουστάρεις. Σε αντάλλαγμα, αποξενώνεσαι για πάντα από όλους τους άλλους παίκτες, οι οποίοι πλέον έχουν σαν στόχο να σε σφάξουν για να πάρουν τα XP. Prerequisites: να είσαι ψηλός, πουστάρα, γκαίη καμηλοπάρδαλη από την Καβάλα και να σου γαμιέται η μάνα. (in-'joke', μην το ψάχνετε).
  • Feat: I-x: Οι μεγάλοι βυσματίες, με λίγη 'ιατρική του στρατού' (=βλέπε ελάαααααααχιστα αποτελεσματικότερη από την ομοιοπαθητική), αποκτούν το υπέρτατο όπλο: Το Γιώτα που το αλλάζεις όποτε θέλεις σε ό,τι σε βολεύει. Επεξήγηση: για αγγαρείες, πορείες, σκοπέτα, σκοινάκια κτλ μπελαλίδικα πράγματα, θεωρείσαι απαλλαγμένος από οτιδήποτε δε σε βολεύει. Για παρέλαση που θέλει να είσαι ικανός για όπλο, καθώς και για αιμοδοσία (και τα 2 αυτά δίνουν τιμητικές άδειες) είσαι απολύτως κατάλληλος, και μάλιστα από τους πρώτους προτεινόμενους. Αυτό είναι ένα από τα ισχυρότερα abilities που μπορείς να έχεις.
  • Feat: Deny Vysma: Στην πραγματικότητα θεωρείται anti-feat, μιας και έχει αρνητικά αποτελέσματα. Η γενική ιδέα είναι πως όταν θέλεις να 'επαναστατήσεις' ενάντια στους δικούς σου, αρνείσαι να σου βάλουν το βύσμα που θα έκανες ζωάρα, και αντ'αυτού μαζοχίζεσαι κανονικά μαζί με όλους τους υπόλοιπους και νομίζεις πως είσαι γαμάτος, αλλά στο τέλος βλέπεις πως μάλλον έκανες μαλακία.

Regional Character Names για τους NPCs γύρω σας

  • Κυριαρχεί το σπανιότερο, και κυρίως συντομότερο, όνομα, ώστε όλοι να το θυμούνται εύκολα (κακό αυτό).
  • Εάν το επίθετό σου είναι σύντομο και catchy, όλοι θα σε φωνάζουν με το επίθετο.
  • Όσο πιό σαχλό ένα παρατσούκλι, τόσο μεγαλύτερη πιθανότητα να διαδοθεί΄.
  • Όσοι αποκαλούνε τους πάντες γύρω τους 'Ψηλέ!' είναι LAME. Δεν ζούμε στα 80s. Ακούς, Mog?
  • Αυτοί που σε πρωτογνωρίζουν ψάχνοντας σε για κάποια δουλειά, συχνά σε αποκαλούν με τον τίτλο που σου έδωσε ο στρατός:"Πίνω καφέ με τον Οδηγό και το Γιατρό".
  • Σχεδόν πάντα θα υπάρχει Ο Τύπος με τα Τρία Ονόματα, που όμως οι άλλοι χρησιμοποιούν όλο το combo μόνο για να του την πούνε, όπως οι βρετανίδες νταντάδες που μαλώνουν τον νεαρό sir.
  • "Σειρά": Μακράν ή πιό βυθισμένη στη μαλακία προσφώνηση που γουστάρουν να χρησιμοποιούν τα Epawp-Hai. Συνήθως κρατάνε το αρχικό σίγμα και το μετατρέπουν σε αυτοτελή λέξη που μπορεί να είναι ρήμα, ουσιαστικό κι επίθετο ταυτόχρονα: " Σσσ- Σσσσ! Σ! Σειρά!". ΟΧΙ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ! ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΕΙΡΑ ΣΟΥ! Εσύ μπήκες στο στρατό 100 σειρές νωρίτερα και θα απολυθείς 9000 σειρές αργότερα! Άντε γαμήσου! Κατεδαφισμένε, αναίτιε τύπε. 
Character Races & Classes of Fantaros & Dragons 3.5 Edition Players Handbook

Τα παρακάτω μπορούν -και συνήθως είναι- πιθανοί συνδυασμοί για multiclass characters.

  
  • Ο Τύπος που Όλο Γκρινιάζει:  Ό,τι και αν γίνει, ακόμα και την τελευταία μέρα που θα του δώσουν πίσω την πολιτική ταυτότητα, όλο και κάτι θα του φταίει και θα παραπονιέται. Είναι καλή παρέα για να πεις τον πόνο σου και να ρίχνεις μπινελίκια, μια που συμμετέχει κι αυτός, ακόμα και αν δεν έχει ιδέα για ποιό πράγμα του μιλάς.
  • Ο Τύπος που Όλο τον Χώνουνε (Prereq: Int >3, Con >15, να μην έχει το feat 'Ι-x'): Για κάποιο λόγο η μοίρα έχει βάλει αυτόν τον τύπο στη μέση κάθε μπελαλίδικης κατάστασης που μπορεί να προκύψει, και μάλιστα χωρίς να υπάρχει κανένας άλλος μάχιμος φαντάρος για να τον βοηθήσει να ανταπεξέλθει. Αποτέλεσμα, να καταλήξει με κάποιο απίστευτα κουραστικό πόστο όλη μέρα και κάθε βράδυ να βαράει σκοπιές. Δηλαδή, non-stop και non-άδεια χώσιμο,στέρηση ύπνου κι εξάντληση που κρατάει μήνες. Σχεδόν ποτέ δεν αναγνωρίζουν οι ανώτεροι τον κόπο του. Μάγειρα, εάν είσαι εκεί έξω και το διαβάζεις, είσαι ο ήρωάς μας!
  • Ο Διχτυτεννίς: Θυμάστε στο 'ο Αστερίξ Λεγεωνάριος', τον Διχτυτεννις, τον Αιγύπτιο που δεν μπορούσε να συννενοηθεί με κανέναν εκτός από τον διερμηνέα? Ο χαρακτήρας αυτός βρίθει στον Ε.Σ.. Μπορεί να είναι Ρώσος να είναι Μουσουλμάνος, αλλά το βασικό νόημα είναι πως δεν καταλαβαίνει (ή μάλλον... κάνει πως δεν καταλαβαίνει) τι του ζητάς, εσύ δεν καταλαβαίνεις τι σου λέει, και αν τον βάλεις να γράψει κάποιο σημαντικό έγγραφο, θα τα μπερδέψει και θα τα κάνει όλα πουτάνα (και κανείς δεν θα του ρίξει φυλακή επειδή δεν μπορεί να του εξηγήσει για ποιό λόγο τον τιμωρεί). Αααα και γράφει όπου νάναι "SEX FACK PAWER"..
  • Ο Τύπος που απλά Δεν... Σταματάει.... να Μιλάει.... (Prereq: Cha <8): Μάλλον το χειρότερο είδος που παίζει. Όπως ακριβώς τα μπασκλασάρικα ελληνικά RPG-blogs σαν αυτό, έτσι και τούτος, φαίνεται να πάσχει από A.D.H. D. και τη βρίσκει να εκτοξεύει κατά ριπάς ασυναρτησίες, χωρίς ειρμό, νοήμα και ουσία. Ειδικά εάν αρχίσει να λέει ανέκδοτα, μισείς την ώρα και τη στιγμή που θα βρεθείς στη σκοπιά μαζί του.
  • Το Στρατόκαβλο Χόμπιτ (Prereq: race: hobbit, class: epic fighter). Αναφέρομαι στους τύπους που γίνονται ειδικοδυναμίτες αξιωματικοί super-soldiers και είναι 1.50 με τα χέρια στην ανάταση. Όπως Ο Μέγας Αλέξανδρος, Ο Ναπολέων και τα άλλα μικρά στο μάτι-μεγάλα στη μάχη πρότυπά τους, θεωρούν εαυτούς τα μεγαλύτερα μαχίμια στην πιάτσα. Το κακό είναι πως θέλουν να το δείξουν και σε σένα. Σπάζοντας μπάλες. Πολλές μπάλες.
  • Ο Epawp-Hai (Prereq: Int < 1). Τα πιό ηλίθια, κακάσχημα και βρωμερά ξαδέρφια των Uruk-Hai. Μοναδικός στόχος τους είναι να φιδιάζουν και να παίρνουν απαλλαγές, ώστε να ασχολούνται με το να 'φτιάχνουν' τα αμάξια τους, να γαμάνε στα μπουρδέλα, να βλέπουν ΜΠΑΟΚ και να χαίρονται γενικώς που βγάζουν φράγκα χωρίς να έχουν ανοίξει βιβλίο ή δουλέψει ουσιαστικά ποτέ στη ζωή τους. Υπολόγισα πως περίπου το 3% δεν έχουν καμία σχέση με αυτά τα orc-kin που κοροϊδεύω, και αντιθέτως, είναι γαμώ τα παιδιά. Εγώ κοροϊδεύω μόνο το απολίτιστο υπόλοιπο 97%.
  • O Ειδικο-αναγκίτης (Prereq: Feat I-x): Είναι ο λεβέντης ο μεγάλος που δήλωσε να πάει ειδικές δυνάμεις για να το παίξει ΑΝΤΡΑ, αλλά του κακοφάνηκε, και άρχισε να βρίσκει προβλήματα: 'Θα πηδούσα από το ελικόπτερο μέσα στον πυρηνικό αντιδραστήρα που είναι έτοιμος να εκραγεί επειδή δέχεται την επίθεση εξωγήινων ρομπότ, αλλά έχω βγάλει μια μυρμηγκιά στο δάχτυλο'. Τέτοια φάση τύπος. Favored Class: Monk.
  • Ο Τύπος Που Απορείς Πως Δεν Τον Κόψανε Στην Ψυχολογική Αξιολόγηση. Το μάτι του γυαλίζει, κάτι δε σου πάει καλά στον τρόπο που κοιτάει, μιλάει κινείται. Τον ακούς να ψιθυρίζει απόκρυφα μυστικά μόνος του με τον Δαίμονα-Θεό του που του δίνει εντολές να σκοτώσει, ενώ προσπαθείς να κοιμηθείς στο από κάτω κρεβάτι. Ξέρει πως τον έχεις καταλάβει. Κι έρχεται για σένα.
  • Ο Σπασοπούτσης Προβλεπέ Λεγεωνάριος aka Τιμητική-Whore. Άλλος ένας χαρακτήρας από τον Αστερίξ, νομίζω από τους Νορμανδούς. Αυτός ο τύπος νομίζει πως βρίσκεται στο Τρίτο Ράιχ! Πειθαρχεία και κανόνες ακόμα και όταν δεν υπάρχει κανένας ανώτερος πάνω από το κεφάλι σου. Αλλοίμονό σου αν σε δει να καπνίζεις μέσα στο ΚΨΜ! Αν δεν υπήρχε ο στρατός να διοχετεύσει την οργανωτική και σπασαρχίδικη μανία του, θα γινότανε serial killer. Για κάποιο λόγο πολλές φορές αυτοί οι τύποι έχουν τρία ονόματα, ενώ σχεδόν πάντα η ψυχοπαθολογία τους θα εκφράζεται με αλλόκοτες συμπεριφορές (πασαλείβεται με κρέμες πριν πέσει για ύπνο,ξυρίζει τα πόδια του στη χέστρα, ή τρώει μια αρμαθιά ωμά σκόρδα για πρωϊνό). Δεν κάνω πλάκα. Μακάρι να έκανα.
  • Ο Τύπος που Δεν είσαι σίγουρος αν είναι Γκαίη.  Όλοι το έχουν παρατηρήσει αλλά κανείς δεν λέει κουβέντα για να μην πει μαλακία. Θα συναντήσεις δύο μοτίβα: Ο Good τύπος συνήθως αποδεικνύεται καλοπροέραιτος μετροσέξουαλ. Ο Evil τύπος είναι μια κακιασμένη ψηλή λούγκρα ξεκωλιάρα  γκαίη καμηλοπάρδαλη που γουστάρει να ρουφάει συφιλιάρικες πούτσες γαϊδάρων μέχρι να τον χύσουν μέσα στον κώλο και μετά να κάνει μια σύσπαση γύρω από τον εαυτό του για να τα ρουφήξει. Επιπλέον, είναι από την Καβάλα.
  • Ο Απροσάρμοστος RPGας. Είναι ο μόνος τύπος που θα τον δεις να διαβάζει βιβλίο ή το πολύ να καίγεται στο laptop κάνοντας raid. Είναι αδύνατο, να συναντηθούν δυο τέτοιοι και να μην αναγνωρίσουν κατευθείαν ο ένας την αληθινή φύση του άλλου, οπότε θα αρχίσουν κατευθείαν να μιλάνε για τα campaign τους προξενώντας μαζικές εκφράσεις απορίας στους άσχετους. Ναι! Είμαστε παντού!
  
Αξιολόγηση βιβλίων που διάβασα στο στρατό, με χρονολογική σειρά.

Αξίωμα: Όσο λιγότερο την παλεύεις, τόσο περισσότερο διαβάζεις, για να μην σκέφτεσαι.

  • Manual του Φαντάρου που μας δώσανε αυτοί: gtp, gay, μλκια
  • Το Κορίτσι στη Φωλιά της Σφήγκας: WIN!
  • Ψυχρό Φεγγάρι: WIN! Ο κακός, αποτέλεσε την έμπνευση για έναν από τους πιό αξιομνημόνευτους NPCs μου, τον 'Άγγλο'.
  • Σφαγείο Νο.5: Δεν έπιασα ακριβώς τα κρυφά του νοήματα, αλλά επίσης επηρρέασε έντονα το campaign που παίζω.
  • Σκοτώστε τον Ρόμμελ: Επειδή τότε ακόμα ο στρατός μου φαινότανε σούπερ-ηρωϊκός και epic.
  • Ο καλός στρατιώτης Σβέικ: από τα βιβλία που σου δίνουν με το ζόρι οι δικοί σου επειδή ειλικρινά πιστεύουν πως για να σπάσει την πλήξη του ο φαντάρος, γουστάρει να διαβάζει για άλλους φαντάρους.
  • Χώκμουν: Το φυλαχτό του Τρελού Θεού. WIN! Michael Moorcock στα post-apocalyptic καλύτερά του.
  • Χώκμουν: Το Σπαθί της Αυγής. WIN! Όλο και καλύτερος.
  • Μην Το Διαβάσετε Νύχτα! gtp, gay, μλκια. Αν έχεις ξεμείνει θαλαμοφύλακας στις 3 πμ θα το διαβάσεις νύχτα... και θα σε πάρει ο ύπνος.
  • Ο Βασιλιάς των Φαντασμάτων aka Ο ΚΥΝΗΓΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΣ!!!
  • Ουδέν νεότερον από το Δυτικό μέτωπο: από τα βιβλία που σου δίνουν με το ζόρι οι δικοί σου όταν σε βλέπουν πως δεν την παλεύεις, για να σου δείξουν πόσο χειρότερα θα ήταν τα πράγματα αν ήσουν φαντάρος στον WW I και λιώνανε τα μάτια σου από τα χημικά αέρια στα χαρακώματα. Thanks for the support folks!
  • Σημειώσεις ενός πορνόγερου pt.2 WIN??? Ναι, ο Μπουκόφσκι ανέκαθεν γαμούσε κι έδερνε. Αλλά ο πολύς νιχιλισμός μπορεί να σε κάνει να κάνεις πολύ περίεργες σκέψεις όταν μένεις μόνος ξύπνιος τα μεσάνυχτα.
  • Ιστορίες του Λυκόφωτος, Stephen King: ΓΙΑ ΠΕΤΑΜΑ. Ούτε καν το 'fail' μπορεί να το περιγράψει αρκετά.
  • Ιστορίες Μαγείας και Φαντασίας, εκδόσεις Ωρόρα. Μακράν η αγαπημένη μου σειρά με διηγήματα επιστημονικής και μη φαντασίας, που μάλιστα από ένα σημείο και μετά ανέλαβε την επιμέλειά της ο τιτανομέγιστος Θωμάς Μαστακούρης (βλέπε: ο τύπος έχει μεταφράσει τα πάντα από Moorcock κι έχει εκδώσει το δικό του ελληνικότατο RPG "Ζωντανά Έπη". Respect.)
  • Ο Θόλος: Όσοι έχουν διαβάσει το The Stand του Stephen King και ξενερώσανε με το 'άντε-να-ξεμπερδεύουμε' τέλος του, έρχεται το νέο 1000+ σελίδες βιβλίο του για να καλύψει το κενό (και να ξενερώσετε και πάλι με το 'άντε-να-ξεμπερδεύουμε' τέλος του). Θα γίνει και μίνι-σειρά του Στήβεν Σπίλμπεργκ. Ιδού του τρέιλερ του βιβλίου (!)
  • World War Z: SUPERB WIN! Θα αφιερώσω ξεχωριστό Review στο μέλλον για αυτό το βιβλίο.
  • The Dumas Club: WIN??? Δεν το τελείωσα ακόμη, αλλά έχει πλάκα.


credits: xarmanhs για το ανώθεν.

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Τα μεγάλα κλισέ των RPG part 2

Πρόλογος

Επειδή κάποιοι μου έχουν ζαλίσει τον έρωτα πως 'βαριούνται τα RPG-άρθρα, γράψε τις γαμάτες απόψεις σου για το σεξ και τους ταξιτζήδες' (σοβαρά) υπενθυμίζω να δούνε την πρώτη λέξη στον τίτλο του blog. Πάρτε κάτι να χαρείτε, σχετικό με φανταροχιούμορ, και κλείστε τη σελίδα. Τα επόμενα αφορούν μόνο τους RPGάδες.



Δομή ενός χιλιοπαιγμένου campaign

--> Τα κλισέ εδώ είναι υπογραμμισμένα , και απλά τα stackάρω όλα μαζί σε μιά μαλακία πλοκή που θα σας δώσει την αίσθηση πως κάπου την έχετε ξαναδεί. SPOILER: στο campaign που σας παίζει ο GM σας . (για να μη με ρωτάτε μαλακίες πάλι, προφανώς υπάρχει κείμενο βαμμένο λευκό εδώ. τζήζας!). Τα σχόλια είναι με πλάγια γράμματα.

1) Το Ξεκίνημα

Version 1: Οι χαρακτήρες Συναντιούνται στο Generic Inn ενός ό,τι νάναι Ανώνυμου Starting Χωριού. Το inn δεν είναι κακόφημο (βλέπε παρακάτω), αλλά πάντως χωρίς λόγο....
- ξεσπάει Καυγάς Στο Σαλούν (κατά 99% τον ξεκινούν οι χαρακτήρες), στον οποίο πέφτουν μερικές καρπαζιές και σκάει μύτη Η Άχρηστη Φρουρά Της Πόλης (1ου λεβελ warriors ή κάτι ανάλογο) για να ηρεμήσει τα πνεύματα.
-ο Quest-Giver, που έπινε το ποτό του ήρεμα στη διάρκεια της φασαρίας, εντυπωσιασμένος με το πόσο μαχίμια είναι οι ήρωες (ουάου! δείρανε μερικούς commoners στην ταβέρνα!) θέλει να τους προσλάβει να Μεταφέρουν Ένα Γράμμα (ή πακέτο) σε έναν NPC που βρίσκεται στη Γειτονική Μεγαλύτερη Πόλη (πάντα η γειτονική πόλη είναι μεγαλύτερη και για κάποιο λόγο ποτέ δεν ξεκινάνε κατευθείαν εκεί)
-αλλά πρώτα πρέπει να αντιμετωπίσουν έναν Ντόπιο Νταή (aka First Boss) που επιτίθεται στο χωριό με τα Ανώνυμα 1ου Λέβελ Τέρατα του (kobolds, orcs, skeletons κτλ) και έχουν ως βάση το Μυστικό Tutorial Dungeon με τις Ελεϊνές Παγίδες για Noob Rogues. (και κατα συνέπεια να πάρουν και ένα υποτυπώδες Level Up προτού ξεκινήσει το ζουμί της υπόθεσης. Αυτό επίσης εξυπηρετεί και στο να δεθούν οι παίκτες με τους χαρακτήρες τους προκειμένου ο GM να πάρει μεγαλύτερη ευχαρίστηση σκοτώνοντας τους αργότερα)



Version 2: Το Χωριό την Πούτσισε ό,τι και να Κάνουν  , ίσως από Την Αρρώστια, και ο Quest-Giver πρέπει να στρατολογήσει αμέσως μια ομάδα θαρραλέων νέων (εννοώντας το party) για να Σταματήσουν το Evil Master Plan.  Για να το καταφέρουν αυτό, θα πρέπει να Βρούνε το Holy Uber-Weapon και να Πραγματοποιήσουν την Γκαίη Προφητεία  επειδή ο καθένας τους είναι Ο ΚΥΝΗΓΟΟΟΟΟΟΣ Ο ΕΚΛΕΚΤΟΟΟΟΟΟΟΣ!
Θα τους βοηθήσει ο NPC που βρίσκεται στη Γειτονική Μεγαλύτερη Πόλη (αφού πρώτα ανέβουν κανα λεβελ από τον ντόπιο νταή, ο οποίος όμως εδώ αποδεικνύεται τσιράκι του Μεγάλου Κακούλη).

Version 3: όλοι έχουν αμνησία. Επίσης γνωστό ως Πλοκή Μεξικάνικου Σήριαλ. Από εκεί κι έπειτα βλέπε παραπάνω.

Σε κάθε περίπτωση οι παίκτες θα έχουν την ευκαιρία να αγοράσουν για τα μισά τους φράγκα Το Σπίτι Που Δε Θα Ξαναχρησιμοποιήσουν Ποτέ.

Tο να πας δίπλα φαίνεται να είναι η μόνη λύση, και αν έχεις ΟΣΕ-type GM οποιαδήποτε προσπάθεια να σουλατσάρεις σε άσχετα μέρη θα καταλήξει σε Not So Random Encounter με Tarrasque



2) Η Κυρίως Πλοκή και τα Side-Quests

Πάντα υπάρχει το Ακόμα πιο Uber-Weapon Που οι Παίκτες Δεν Μπορούν να Χρησιμοποιήσουν Επειδή Είναι Μόνο για Κακούς NPCs

Το ταξίδι:

Στο απαραίτητο ταξίδι θα πετύχουν 1-2 (Ποτέ Παραπάνω) "Random" Encounters" Σε Κάθε Περιοχή. (δεν είναι πραγματικά random όταν ξέρεις πως στάνταρ θα συμβούν,σωστά?). Αυτά χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες:
1) Αυτοί που Σίγουρα θα Σου Την Πέσουν = Bandits. Πιθανές παραλλαγές:
α) Ούγκανοι Γίγαντες των Βουνών και
β) Πειρατές Που Βρίσκονται Σε Οποιοδήποτε Θαλάσσιο Μέρος Βολεύει Την Πλοκή.

2) Αυτοί που Μάλλον θα Σου την Πέσουν Αλλά Καλύτερα να Αποφύγεις
= Οποιοδήποτε τέρας και παγίδα βρήκε ο GM και του άρεσε αλλά δεν ξέρει πως να κολλήσει στη βασική πλοκή. Ειδικά οι Δεινόσαυροι.

3) Οι Γραφικοί Ξέμπαρκοι Τύποι = δεν αποτελούν απειλή (τουλάχιστον όχι άμεσα), απλά υπάρχουν εκεί για το RP της υπόθεσης. Μπορεί να είναι έμποροι, καραβάνια κτλ, και εάν είναι νάνοι θα έχουν Σκοτσέζικη Προφορά και Επίθετο Με την Κατάληξη -axe, -hammer, -beard. Θα πίνουν μπύρες.

Όπως και να έχει το party θα βρει το απαραίτητο Bag Of Holding Για Να Μη Σπάει τα Αρχίδια του ο GM με το να Υπολογίζει το Βάρος του Loot.  Και αυτό είναι καλό επειδή Τα Πολλά Μπλεξίματα Αφήνουν Πολύ Loot.




Όταν φτάσετε στην πόλη θα συμπεράνετε αργά ή γρήγορα πως είναι η Μεγαλύτερη Σχεδιασμένη Πόλη Στον Κόσμο του GM. (αν μια πόλη είναι μεγάλη, απλά δεν παίζει να φτιάξει δεύτερη χωρίς να αρχίσει να επαναλαμβάνεται.) Εδώ θα βρειτε μεταξύ άλλων το Μπαρ Το Ναυάγιο, ένα κακόφημο inn στο λιμάνι, το οποίο λειτουργεί σαν βιτρίνα για την Ντόπια Συντεχνια Κλεφτων ΑΒΕΕ. Εκεί απλά ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ να μη σας την πέσουνε από πορτοφολάδες μέχρι Bandits ( είναι 'Random' encounter πόλης, με τη διαφορά πως αν κάποιος σας την πέσει εδώ θα γνωρίζεται με ισχυρούς NPCs και σύντομα όλο το guild θα σας κυνηγάει) και ένας-δύο Ninja Assassins που δουλεύουν για τον Μεγάλο Κακούλη (και να θυμίσει έτσι ο GM στους παίκτες πως υπάρχει όντως κάποιο σενάριο). Κάπου θα βρείτε να αγοράσετε Το Σπίτι που Θα Γίνει η Βάση του Party Μέχρι ο GM να το Διαλύσει.
Ψάχνοντας να βρείτε τον NPC της πλοκής για να του δώσετε το πακέτο θα τον βρείτε δολοφονημένο/ εξαφανισμένο και πρέπει να ανακαλύψετε τι σκατά παίζει. Παράλληλα θα βρείτε ΠΟΛΛΑ side-quests όπως
α) Η Αρένα,
β) Το Κυνήγι Του Θησαυρού,
γ) Ευκαιρία για Μπόλικο Εικονικό Σεξ με NPC Πουτάνες (και ίσως ζαριές για να δείτε αν κολλήσατε εικονικά αφροδίσια- σοβαρά), επειδή οι RPGάδες γενικά αναπληρώνουν in-game το χαμένο χρόνο από την υπόλοιπη ζωή τους.
δ) να Καθαρίσετε τους Υπονόμους από την Απειλή Below,
ε) βρείτε τον Serial Killer,
στ) Σταματήστε την Αρρώστια -Ξανά,
ζ) εξερευνήστε το Άσχετο Dungeon Στη Μέση της Πόλης,
η) μπλεχτείτε με τη Συντεχνία Ανεύθυνων Μάγων και τέλος, βρείτε τα αρχίδια σας σπασμένα από
θ) Υπερόπτες Διεφθαρμένους Nobles Με Ενοχλητικό Γέλιο και Γαλλική Προφορά Που Σας Εμποδίζουν σε Κάθε Βήμα. Επίσης γνωστοί ως... Ze Evil Fwenchmen!

Τα τελειώματα είναι στανταρισμένα:

Version 1: Ο fighter γίνεται Ο Καλύτερος Πολεμιστής στον Κόσμο, ο μάγος γίνεται Master of The Ultimate Mystical Awesomeness και ο κληρικός θα γίνει ο Εκλεκτότερος του Gay Θεού Του. Ο τυχωδιώκτης της υπόθεσης ίσως να πλουτίσει και οι rangers / druids θα έχουν τα ζώα τους και θα τα ταίζουν κροκέτες και κονσέρβες και θα τα αγαπάνε.

Version 2: Το campaign κόβεται στη μέση και δεν τελειώνει ποτέ είτε επειδή όλοι μαλώνουν μεταξύ τους είτε επειδή ο ένας τους Βρήκε Γκόμενα.

Σε αυτήν την περίπτωση, εαν λείπει για ένα ή δύο sessions ο χαρακτήρας Πήγε για Χέσιμο (σοβαρά, το έχω δει να συμβαίνει σε ομάδα), ενώ αν φύγει δια παντός λέμε πως ο χαρακτήρας Πήγε Για Κάποια Δουλειά. Αν τελικά αποφασίσει να μην ξαναπαίξει, προφανώς Δεν Γύρισε Ποτέ.

Σάββατο 28 Μαΐου 2011

Review: the white chamber

(συνειδητά χωρίς κεφαλαία)

...είναι ένα ΓΑΜΗΣΤΕΡΟ point&click adventure (κοινώς κλικάρεις και λύνεις γρίφους συνδυάζοντας αντικείμενα), το οποίο μάλιστα στο δίνουν και τζάμπα ΕΔΩ

Συνοπτικά:

Χειρίζεσαι την υποφαινόμενη δεσποινίδα


...η οποία ξυπνάει μέσα σε ενα φέρετρο, σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, χωρίς να θυμάται ποια είναι ή τι στο διάολο συμβαίνει. Μέσα στο δωμάτιο υπάρχει ένας υπολογιστής που γράφει μερικά πολύ δυσοίωνα πράγματα, και η χέσα ξεκινάει.

Ω, ναι, ξέχασα να αναφέρω πως το παιχνίδι είναι ΤΡΟΜΟΥ. Και δεν εννοώ το μαλακισμένο είδος τύπου Resident Evil που τρέχεις για να μην σε φάνε τα ζόμπι. Το στυλ φρίκης αυτού του παιχνιδιού είναι πολύ βαθύτερο, πιο εγκεφαλικό, καθώς η τύπισσα όχι μόνο βρίσκει όλο και πιο κάφρικα πράγματα γύρω της, αλλά έχει και παραισθήσεις που σιγά σιγά μπερδεύονται με τον αληθινό (?) κόσμο και χάνεις τη μπάλα. Μιλάμε όποιος σχεδιάσε τα γραφικά και τον ήχο πρέπει να βρισκότανε σε ΠΟΛΥ άσχημο τριπάκι.

Η ατμόσφαιρα, παρά τα φτηνιάρικα γραφικά σε εγκλωβίζει και σε κρατάει σε μόνιμο κλίμα ανησυχίας, καθώς χρησιμοποιεί τα πιό απλά πράγματα για να σε φρικάρει (ομολογώ πως παρόλο που είμαι extremely badass, τρόμαζα και η trollο-κυρά μου με κοροίδευε).

Ενδεικτικά καθημερινά πράγματα με τα οποία θα ΧΕΣΤΕΙΣ ΕΠΑΝΩ ΣΟΥ:

1) από ένα φανάρι που από πράσινο πάει πορτοκαλί και μετά κόκκινο
2) από ήχους βημάτων στο διπλανό δωμάτιο
3) από το γεγονός πως υποψιάζεσαι πως το παιχνίδι έχει ένα αόρατο αντίστροφο χρονόμετρο μέχρι να γίνει της πόρνης. SPOILER : δεν έχει.

(προφανώς αν θέλεις να δεις το σπόιλερ επέλεξε το κείμενο που έχω κάνει λευκό πιο πάνω DUUUH)

Δύσκολο δεν το λες, εγώ το έβγαλα σε ένα απόγευμα. Η αίσθηση όμως θα μείνει και το game θα σας δώσει κάτι να σκέφτεστε προτού σας πάρει ο ύπνος.

Respect στους τυπάδες που το έφτιαξαν. Μακάρι και τα παιχνίδια που οι κωλοεταιρείες του τα χρεώνουν όσο τα χρεώνουν να ήταν έτσι. Αν γουστάρετε παραδοσιακά adventures ρίχτε του οπωσδήποτε μια ματιά.

Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

Tavli 9000

...επειδή ακούγεται πιο cool σε ψευδαγγλικά.

Ιδού το upgrade μου που κάνει τις πόρτες (το συνηθέστερο ταβλοπαίχνιδο) κάπως πιο υποφερτό για τους γκαντέμηδες στα ζάρια σαν εμένα:

Κάθε παίκτης ξεκινάει με 1 Power, οκ ως εδώ? (Μετάφραση για RPGαδες= εννοώ mana)

Σε κάθε νίκη, παίρνεις 1 Level Up, με το οποίο μπορείς:
- να αυξήσεις το Power κατα 1
-να ξεκλειδώσεις 1 Ability
Αν το πάρεις διπλό, κερδίζεις -προφανώς- 2 Level Ups.

Κάθε ability το χρησιμοποιείς όσες φορές θέλεις σε κάθε παιχνίδι, αρκεί να έχεις να δώσεις το απαιτούμενο Power (όπου δεν γράφω αλλοιώτικα, είναι το καθένα κοστίζει 1). Τα abilities επιλέγεις
αν θα τα παίξεις ΠΡΙΝ ρίξεις τα ζάρια.
Κάθε φορά που χρησιμοποιείς ένα Ability είσαι υποχρεωμένος να ΦΩΝΑΞΕΙΣ ΜΕ ΠΑΘΟΣ την κίνησή σου, όπως μας έδειξαν πολύ σοφά οι μαίτρ κάποτε.

--> Να μην ξεχάσω: κανόνας για τους ενοχλητικούς που όλο πετάνε τα ζάρια όπου ναναι:
ΟΤΑΝ ένα ζάρι αγγίξει το έδαφος, ο αντίπαλος επιλέγει τι έχει έρθει, ό,τι γουστάρει που να υπάρχει στο ζάρι. Τελεία και παύλα.



ABILITIES

1) +1 στις διπλές. Δεν κοστίζει Power, όμως πρέπει να το παίξεις υποχρεωτικά, ΕΙΔΙΚΑ αν δε σε βολεύει. Κάθε φορά που φέρνεις οποιαδήποτε διπλή, παίζεις και +1. Μπορείς να πάρεις το ability
όσες φορές θέλεις και stackάρει, όμως πρέπει το επιπλέον σύνολο να παιχτεί από ΕΝΑ.ΜΟΝΟ ΠΟΥΛΙ. Πχ, αν το έχεις πάρει 7 φορές και φέρεις ντόρτια, θα παίξεις 4+4+4+4+7.

2) Teleportation:
-lesser: μετακινείς ένα πούλι στο διπλανό τεταρτημόριο σε μια ελεύθερη θέση. ΔΕΝ μπορείς να χτυπήσεις ανοιχτό πούλι του αντιπάλου, ΔΕΝ μπορείς να κάνεις πόρτα έτσι.
-greater (prerequisite: το minor προφανώς): μεταφέρεις ένα πούλι σε οποιαδήποτε θέση στο ταμπλώ, αρκεί να είναι ελεύθερη. Πάλι δεν μπορείς να χτυπήσεις, ούτε να κάνεις πόρτα.

3) Destroy: "διαλύεις" (χτυπάς, αλλά χωρίς να χρησιμοποιείς πούλι) ένα ανοιχτό πούλι του αντιπάλου.

4) Reroll: Προφανώς αυτό παίζεται ΜΕΤΑ τη ζαριά (DUUUH). Αλλά όχι απαραίτητα τη δική σου ζαρία= μπορείς να αναγκάσεις τον αντίπαλο να ξαναρίξει μια ζαριά που δε σε βολεύει.

5) Veto: αναιρείς ένα ability που έχει κάνει ο αντίπαλος ΠΡΙΝ ρίξει τη ζαριά (φυσικά άμα το ανακοινώσει πως το κάνει δεν μπορεί να το πάρει πίσω). Παρενέργεια: "χτυπιέται" αυτόματα το πιό
μακρινό σου (κοντά στο μάζεμα) πούλι.

6) Create Πόρτα:
-lesser: μετακινείς ένα ανοιχτό ελεύθερο πούλι σου στο διπλανό τεταρτημόριο πάνω σε ένα άλλο δικό σου ανοιχτό, ώστε να κάνεις αυτόματα πόρτα. Πάντα μετακινείς το πιό πίσω. Κανένα
αντίπαλο πούλι ανοιχτό ή κλειστό δεν πρέπει να βρίσκεται ανάμεσα σε αυτά τα δύο.
-greater: (prerequisite για άλλη μια φορά το minor): ομοίως, με τη διαφορά πως μπορείς να μετακινήσεις το ελεύθερο πούλι σε οποιοδήποτε τεταρτημόριο, αρκεί να μην υπάρχει ενδιάμεσα
αντίπαλη πόρτα (ανοιχτά πούλια πλέον δεν εμποδίζουν)

7) Break Πόρτα: "σπας" μια πόρτα που αποτελείται από 2 πούλια, δική σου ή του αντιπάλου. Το ένα από τα δύο φεύγει μια θέση πίσω (όπου και μπορεί να χτυπήσει ανοιχτό αντίπαλο πούλι, όμως
αν υπάρχει άλλη πόρτα το πούλι δεν μπορεί να προχωρήσει και το ability δεν πιάνει), ενώ το άλλο κάθεται εκεί που είναι. Αν ενεργοποιήσεις αυτό το ability δεν παίζεις για αυτόν το γύρο.

8) Halve-Πόρτα: χωρίζεις σε 2 ίσα μέρη μια πόρτα (δική σου ή του αντιπάλου) που αποτελείται από τουλάχιστον 4 πούλια. Τα μισά φεύγουν μία θέση πίσω ή μπροστά, όπου γουστάρεις. Αν
ενεργοποιήσεις αυτό το ability και πάλι δεν παίζεις για αυτόν το γύρο. Μαλάκα.

9) Change Sides:
- lesser: Παίζεις μια ζαριά του αντιπάλου για λογαριασμό του και στα καπάκια χάνεις τη σειρά σου. Τουτέστιν: ενεργοποιείς το ability, παίζεις, μετα ο αντίπαλος ρίχνει, παίζεις τα δικά του όπως
γουστάρεις, και μετα εφόσον χάνεις τη σειρά σου (μαλάκα), αυτός ξαναπαίζει και προσπαθεί να μπαλώσει το μπουρδέλο που προκάλεσες.
-greater: Κοστίζει 10 Power. Οι παίχτες ρίχνουν από μία ζαριά. Αν εσύ που ενεργοποιείς το ability φέρεις μεγαλύτερη, τα πούλια αλλάζουν παίκτες για ολόκληρη την παρτίδα. Εξαιρετικά γαμάτο
για να ανατρέψεις τα προγνωστικά την τελευταία στιγμή.

10) Upgrade to Τριπλό: Ισχύει αυτόματα για κάθε παιχνίδι που δεν έχεις ενεργοποιήσει κανένα ability που κοστίζει power. Αν το πάρεις διπλό μετράει για τριπλό και δίνει 3 Level Ups. Sweet!

11) Last Chance: Ισχύει αυτόματα για κάθε παιχνίδι που δεν έχεις ενεργοποιήσει κανένα ability που κοστίζει power. Αν έχεις μαζέψει έστω και ΕΝΑ πούλι, σε οποιαδήποτε φάση φέρεις εξάρες
κερδίζεις το παιχνίδι. Αν ο αντίπαλος δεν έχει τραβήξει κανένα, το παίρνεις διπλό. ΔΕΝ stackαρει με το Upgrade to Τριπλό, αλλά μπορείς να απαρνηθείς αυτό το ability αν θέλεις.

12) Really Last Chance: Ισχύει αυτόματα για κάθε παιχνίδι που δεν έχεις ενεργοποιήσει κανένα ability που κοστίζει power. Μπορείς να το ενεργοποιήσεις μόνο μια φορά, όποτε θελήσεις. Αν ο
αντίπαλος έχει μαζέψει πούλι κι εσύ όχι, ρίξε τα ζάρια. Αν φέρεις εξάρες, κερδίζεις αυτόματα. Αν φέρεις άσσους το χάνεις διπλό. Αν φέρεις οποιαδήποτε άλλη διπλή είναι ισοπαλία.



Upgrade: Tavli 9001

Είναι ίδιο με το Tavli 9000 με τη διαφορά πως παίζεται με 20πλευρα και οι παίκτες μπορούν να πάρουν ένα νέο Ability:

EXTRA SPECIAL SUPERAWESOME ABILITY:

GETTA ΤΡΥΠΑΝΙ! : κοστίζει 9000 Power: Το χέρι του παίκτη μεταμορφώνεται σε Uber-Τρυπάνι και μπορεί να τα κάνει όλα πουτάνα και να τραυματίσει τον αντίπαλο πολύ σοβαρά.

Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Θα κάτσω σπίτι part 2: Exodus

Δεν σε έπεισα να κάτσεις σπίτι, ευγενή αναγνώστη? Ε, λοίπόν, προετοιμάσου για το χειρότερο από τα χειρότερα σημεία του έξω:

Τον κόσμο και τα βίτσια του.

Σε γενικές γραμμές έχεις:
1) αυτούς που δεν ξέρεις και σε ενοχλούνε
2) αυτούς που δυστυχώς ξέρεις και σε ενοχλούνε χειρότερα καθώς δεν σ'αφήνουν σε ησυχία όταν το χρειάζεσαι.




Πράγματα για τα οποία θα σου μιλήσουν:

-αυτά που δεν σε ενδιαφέρουν, και κάθε γαμημένη φορά που προστίθεται ένα μέλος στην παρέα επειδή άργησε, θα του πει λέξη προς λέξη την ίδια ιστορία με πριν: τι έφαγε χτες/τι διαιτα ακολουθει , τι αθλήματα κάνει- προσωπικές επιτυχίες: ειδικά για ψαροντούφεκο τι ψάρια έπιασε, ποιες γάμησε, κάθε φορά για γυναίκες-σχέσεις, τι έκανε ή θα κάνει με την παρέα του, για τα κωλόζωά τους, για τα ιατρικά τους προβλήματα, τι κάνουν οι φίλοι/συγγενείς/γνωστοί τους, ΑΝΕΚΔΟΤΑ (που ξεκινάνε και δε λένε να σταματήσουν μέχρι να σου λιώσουν το μυαλό), για πρώην τους, τι νιώθουν και πως αισθάνονται, τα προσωπικά του κάθε τιντίρη υπό το φως του ήλιου.

Γενικά, κάτι για να σε ενδιαφέρει πρέπει να είναι 1) χρήσιμο ή 2) διασκεδαστικό. Και αυτά δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο.

-Αυτά που αδυνατείς να καταλάβεις αν δεν έχεις καεί: στρατός, RPG, ποδόσφαιρο, αυτοκίνητα, το κοινό αντικείμενο σπουδών σε φοιτητές της ίδιας σχολής, το WoW (παρατηρήσατε που συνειδητά δεν το συνυπολογίζω στα RPG? ίσως να είναι επειδή έχουν τόση σχέση μεταξύ τους όση η μαλακία με το σεξ. και τα pen&paper RPG είναι το σεξ στην προκειμένη).





Ενοχλητικοί Επαγγελματίες:

i) Οι σερβιτόροι που θα κάνουν μαλακία στην παραγγελία ή/και θα σε ξεχάσουν, οπότε θα περιμένεις κάμποσο και τελικά θα στα φέρουν όπως νάναι. Προσωπικό ρεκόρ μου να περιμένω κάπου 45 λεπτά σε ΑΔΕΙΟ ΜΑΓΑΖΙ έναν τύπο που εντέλει αρχίσαμε να αποκαλούμε 'ο αμοιβάδας' (μια αμοιβάδα κάνει, ντεμέκ, 1000 χρόνια για να ολοκληρώσει μια σκέψη). Bonus Points αν τελικά ρίξουν την παραγγελία, και στο critical hit την ρίχνουν πάνω σου. Όσο για τις καυλιάρες σερβιτόρες, ένα έχω να πω: δεν θα σου κάτσουν. Ο λόγος που σου χαμογελάνε είναι το πουρμπουαρ, σαν κονσομανσιονίστ υπό εκπαίδευση. Κεράσει ποτό, κεράσει χορό. Τόσο απλά.
ii) ο εραστής μπάρμαν: έστω πως είσαι με παρέα και έχετε μια-δυο καλούτσικες (ίσως και όχι) γκόμενες. Ας πούμε πως ο λόγος που ο εραστής μπάρμαν σας κερνάει σφηνάκια ΔΕΝ είναι το ηλίθιο
ανέκδοτό σου με το άλογο που μπήκε σε ένα μπαρ. Bonus Points αν η γκόμενα που θα του πάρει πίπα αργότερα είναι η δικιά σου.Τουλάχιστον κέρδισες τζάμπα σφηνάκι. Nazdravie!
iii) το υπερκοινωνικό αφεντικό που θα σου πρήξει τα αρχίδια, μάλλον το πλέον αναγκαίο κακό.. Σφίξε τα δόντια και κάνε υπομονή, αλλοιώς γύρνα σπίτι να παίξεις LoL.





ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟΙ ΕΤΕΡΟΙ ΘΑΜΩΝΕΣ (με κεφαλαία επειδή είναι πολύ ενοχλητικοί)

1) Το party των Αραχτών Τύπων: η αντροπαρέα που θα μιλάει δυνατά για ποδόσφαιρο, πολιτική κτλ σε κοινότυπες συζητήσεις που πολλές φορές κάνουν κύκλους. Την έχουν δει καρντάσια και laid-back τύποι, μέχρι να εντοπίσουν καμιά γκομενοπαρέα (βλέπε παρακάτω) οπότε προσπαθούν να το παίξουν κουλ αρσενικά σε εποχή ζευγαρώματος.
Upgrade: Οι ξεκάθαρα φαντάροι = είναι όλοι ξυρισμένοι, φοράνε στενά τζην παντελόνια και λεπτό μπουφάν, και πίνουν σαν μαλάκες χωρίς συγκεκριμένο λόγο. Θα τους ακούσεις να μιλάνε για
υπηρεσίες, λοχαγούς, άδειες, εμπλοκές και τα ρέστα.

2) Το Κοτέτσι: η γκομενοπαρέα που θα κακαρίζουν όλες μαζί, θα κοιτάνε δεξια-αριστερά ψάχνοντας για πιθανούς επιβήτορες, και γενικά κάνουν Live Action Roleplaying Sex and the City, προσβάλλοντας έτσι άπειρα την αισθητική του. Πάω στοίχημα πως σε κάθε τέτοια παρέα που θα πετύχεις τουλάχιστον οι 3 από τις 5 έχουν συντονισμένους κύκλους και η μία αγχώνεται που δεν της ήρθε περίοδος εδώ και μια βδομάδα, προβοκάροντας ακόμα μια lame συζήτηση. Για κάποιον μυστηριώδη λόγο πάντα μα πάντα μία τους θα είναι χοντρή σαύρα πεσκανδρίτσα.
Upgrade: το Jurrasic Park = όταν ΟΛΕΣ στην παρέα είναι απαίσιες σαύρες που το παίζουν γκομενάρες. Χρειάζεσαι σούπερ-δυνατά ξύδια για να την παλέψεις.




3) Οι ταβλαδόροι: θα κοπανάνε τα πούλια, θα φωνάζουν και καλά για intimidate και το χειρότερο ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΦΤΟΥΝ ΤΑ ΓΑΜΗΜΕΝΑ ΖΑΡΙΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΕΚΛΑ ΣΟΥ, οπότε θα σου πρήζουν τα αρχίδια να χώνωνται ανάμεσα στα σκέλια σου Clinton-and-Monica-style για να τα βρούν. Αν οι μαλάκες αντί να απαγορεύσουν το κάπνισμα απαγορεύανε το τάβλι, ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερο μέρος.
Upgrade: τα Χαρτόμουτρα. Σε μέρη που δεν τους παίρνει να έχουν κανονική τράπουλα (με την οποία λιώνουν αποκλειστικά στη δηλωτή), τότε καίγονται με Tichu. Τουλάχιστο δεν πετάνε παντού τα κωλόζαρά τους.

4) Οι Επιτραπέζιοι: δεν ξέρω γιατί με ερεθίζουν τόσο πολύ (όχι με την καλή, σεξουαλική έννοια) αυτά τα άτομα που σαπίζουν με επιτραπέζια στις καφετέριες, κατά κανόνα με Trivial Pursuit. Ενώ δεν κάνουν τόση φασαρία ούτε τους φεύγουν ζάρια όπου νάναι, έχουν αυτό το αόριστο κάτι που μου σπάει τα νεύρα. Ίσως είναι η αγανάκτησή μου που κάθε συμβατική μορφή επικοινωνίας με τον συνάθρωπο έχει χαθεί, πως γίνεται να μην έχουν τίποτα ουσιαστικό να συζητήσουν, πέρα από το να σπαταλούν έτσι το χρόνο τους. Bazinga! Ποιος τη γαμάει την επικοινωνία με το μαλάκα το συνάνθρωπο? :PP
Upgrade: Οι indie επιτραπέζιοι, μια ελαφρώς χειρότερη υποκατηγορία. Είναι αυτοί που παίζουν αυτοσχέδια παιχνίδια τύπου 'τα γιατί και τα διότι', γεμίζοντας τον κόσμο χαρτάκια και μαλακίες. Σε σένα μιλάω Δανάη :P




5) Για πάντα Πρωτοετείς: είναι μια μεγάλη (10 με 20 συνήθως άτομα) ετερογενέστατη μεικτή παρέα, ανεξαρτήτου ηλικίας ή ενασχόλησης που θα ενώσουν 3-4 τραπέζια σε μια σειρά για να είναι όλοι μαζί, χωρίς προφανή λόγο. Προσοχή: δεν αναφέρομαι στο να γιορτάζει κάποιος και να κερνάει. Μιλάω για αυτούς που το κάνουν αυτό casually, για το μεσημεριανό καφέ. Στη συνέχεια σχηματίζουν κυψέλες ανα τραπέζι οπότε τζάμπα κλείνουν το δρόμο για την τουαλέτα κι εμποδίζουν.
Upgrade: οι 'Νυχτα πέφτει στο Παλέρμο'. Τα ψυχικά μου τραύματα από αυτό το γαμημένο παιχνίδι που με αναγκάζανε οι κατ'ευφημισμόν gtp συνάδελφοι μου να παίζω μαζί τους στο πρώτο έτος
ακόμα δεν έχουν θεραπευτεί πλήρως. Σχεδόν πάντα, δύο άτομα θα αποκοπούν για να παίξουν μόνοι τους τάβλι.

6) Οι Gaymers: ΟΧΙ. ΔΕΝ. ΠΑΙΖΕΙΣ. RPG. ΣΤΗΝ. ΚΑΦΕΤΕΡΙΑ. Τελεία. Με μόνη εξαίρεση στέκια RPGάδων, ή αν το μαγαζί είναι άδειο και την παρέα την ξέρει ο αφεντικός (και ΔΕΝ ανακατεύεται στο παιχνίδι), οτιδήποτε άλλο είναι απλά πρόσκληση για περίεργους bystanders κι ενοχλητικούς γνωστούς που τυχαίνει να βρίσκονται εκεί, να πειράξουν τα ζάρια για να τα δούνε (ειδικά το 12πλευρο έχει πολλή πέραση για κάποιον λόγο). Κάντε το μια φορά για να δείτε πόση πλάκα έχει πάνω στο ξεκίνημα της μεγάλης μάχης να αρχίσει ένας από τους παίκτες να κοινωνικοποιείται με την ξέκωλη βυζαρού γκαρσόνα και να χάνει τη μπάλα.
Upgrade: οι LARPers, και μη χειρότερα. Live-Action-Role-Playing στην καφετέρια χωρίς οι άσχετοι να είναι στο κόλπο = εγγυημένη σουίτα με μαλακούς τοίχους στην οποία θα σας οδηγήσουν οι καλοί κύριοι με τις άσπρες μπλούζες. Επίσης θα σας αποκαλέσουν και σατανιστές.




7) Οι τρακαδόροι: πάντα θα υπάρχει ένας τύπος, ενίοτε τύπισσα, που ελάχιστες κουβέντες θα έχετε ανταλλάξει συνολικά πέρα από του να σου ζητήσει τσιγάρο, να κεράσεις μια μπύρα, να πας σπίτι
με το αμάξι και τα ρέστα. Η απόδειξη πως το να είσαι αγενής αποδίδει.
Upgrade: οι τρακαδόροι επιλεκτικής αντίληψης, στους οποίους ούτε το να είσαι αγενής αποδίδει! Πυροβόλησε τους!

8) Ο αυτοψυχαγωγούμενος: αναφέρομαι στα ψώνια που βγαίνουν μόνα τους με λάπτοπ/ εφημερίδα/ τετράδια που γράφουν τις μαλακίες τους και βιβλία που ντεμέκ διαβάζουν, για να δείξουν πόσο cool και independent είναι. Το καλό μαζί τους είναι πως συνήθως δεν σε ενοχλούν. Συνήθως, λέω, γιατί σκεφτείτε πως για να κάθονται οι τύποι μόνοι τους, κάποιος λόγος θα υπάρχει. Και όταν αποφασίσουν να κοινωνικοποιηθούν, όλοι οι άλλοι θα την έχουν ήδη κάνει και μοναδικός στόχος θα είσαι εσύ.
Upgrade: ο μαλάκας που πίνει μόνος του από το πρωί, aka η ευγενέστερη μορφή αυτοψυχαγωγίας. Συνήθως προτιμάει να τον αφήνουν ήσυχο να χαζεύει τα μπουκάλια απέναντί του στο μπαρ. Το να πιάσεις κουβέντα με τύπους που βλέπεις ότι δεν την παλεύουν, σπανίως μόνο αποδεικνύεται καλή ιδέα, καθώς θα στα πρήξει να σου λεει προβλήματά του που ξέρει πως δεν σε ενδιαφέρουν. Ή θα αρχίσεις να πίνεις μαζί του.




9) ο μεσήλιξ πέφτουλας: κυκλοφορεί σχεδόν αποκλειστικά βράδυ, και οι παραισθήσεις από το πρώιμο Alzheimer τον κάνουν να νομίζει πως οποιοδήποτε μαγαζί μέσα στο οποίο βρίσκεται είναι κατά βάθος κωλόμπαρο. Την πέφτει -έμμεσα μεν, σαφέστατα και καθόλου διακριτικά δε- στα εργαζόμενα κορίτσια, σερβιτόρες, DJ-σες, μπαργουμάνες, live-ούδες κτλ, και το τακτ δεν είναι το δυνατό του σημείο. Επειδή βρίσκεται σε άρνηση για το πόσο μίζερη είναι η δουλειά του (99% καραβανάς ή σεκιουριτάς... το πιάσατε το νόημα), πάει να το παίξει λεφτάς ο αθεόφοβος, και ανεμίζει το 50ευρω με αέρα λες και είναι χαρτονόμισμα των 9000. Φυσικά δεν γαμάει.
Upgrade: ο μεσήλιξ γαμιάς, που όντως τα καταφέρνει. Πλάκα κάνω, δεν γαμάει. Κι ας ισχυρίζεται το αντίθετο.

10) οι τύποι που λουφαρουν από τη δουλεία: σε 4-5 άσχετα μέρη, γύρω στις 10:30-11:30 πμ, τα αφεντικά στέλνουν τους λακέδες -αχέμ υπαλλήλους τους- να κάνουν κάποιο μπελαλίδικο θέλημα σε
κάποια δημόσια υπηρεσία. Τότε θα τους δεις να πίνουν μαζί blietz-καφέ των 20' και όταν τους ρωτάς πως τα πάνε σου απαντούν: "καλά μωρέ, δουλειά, κούραση". Τραγική ειρωνεία.
Upgrade: οι τύποι που παραλουφάρουν από τη δουλειά, πήραν μια μέρα άδεια από τη σημαία επειδή είναι και καλά άρρωστοι. Όταν τους ρωτάς πως τα πάνε σου απαντούν: "καλά μωρέ, ξεπατώθηκα στη δουλειά, κάθε μέρα το αφεντικό με τρέχει κατά τις 10:30-11:30 σε δημόσιες υπηρεσίες. Έτσι σήμερα αποφάσισα να ξεκουραστώ"




11) οι 'πρεπει να μιλήσουμε': συνήθως ζευγάρι στο ψηστήρι ή στα χαλάσματα ή φιλοι που έχουν μαλώσει και κοιτάνε να τα βρούνε. Πιθανά endings αντίστοιχα: γλωσσόφιλα και να του πιάνει την πούτσα, φωνές και κλάμματα, μπινελίκια και τελικά μεθάνε και μονοιάζουν. Δεν ενοχλούν, οπότε τους αγνοούμε.
Upgrade: οι 'δεν πρέπει να μιλήσουμε ?'- το βασικό concept αφορά τις ίδιες κατά βάση ομάδες ατόμων, όμως στην πορεία κάπου χάνουν την μπάλα, ξεχνιούνται και δεν πιάνουν κανένα από τα
επίμαχα θέματα. Είναι ακριβώς το ίδιο με πρίν αλλά χωρίς τα endings.

12) ο χοντρομαλάκας που φέρνει το partially controllable ζώο του στο μαγαζί: ΜΕ ΠΟΙΑ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΛΟΓΙΚΗ ΝΑ ΦΕΡΕΙΣ ΤΟ ΚΟΠΡΟΣΚΥΛΟ ΣΟΥ ΜΕΣΑ??? Πλάκα μας κάνετε? Για να το παίξεις unique snowflake αγάπης με το κατοικίδιο σου? ΣΤΑ ΠΑΠΑΡΙΑ ΜΑΣ. Με την ίδια λογική να φέρουμε όλοι απο ένα σκύλο και να δούμε τι μαζικές κυνομαχίες θα γίνουν, που τουλάχιστον μπορείς να βγάλεις κανένα φράγκο.
Upgrade: Τα απαίσια τα παιδάκια. Ακόμα χειρότερα με τις μανάδες που δεν έχουν δώσει στοιχειώδη διαπαιδαγώγηση στο μογγολοειδές donkey kong-οειδές σπάργανό τους και το εξαπολύουν να 'παίξει' ανάμεσα στους υπόλοιπους θαμώνες. Λέγοντας 'παίξει' εννοούμε να τσιρίζει τρέχοντας αλλοπρόσαλλα προς κάθε κατεύθυνση (η αρχή της αβεβαιότητας του Heizenberg διατυπώθηκε όταν προσπάθησε να υπολογίσει την μελλοντική πορεία του αγορακίου του), με αναπόφευκτη συνέπεια να πέσει και να χτυπήσει οπότε θα αρχίσει να κλαιει ΩΡΥΕΤΑΙ προκαλώντας μαζικούς νευρικούς κλονισμούς. Κοίτα να δεις, καθυστερημένη κυράτσα: το ξέρουμε πως θέλεις να το κάνεις σαν τα μούτρα σου, αλλά δεν χρειάζεται κι εμείς να το υπομένουμε. Η λύση: βάλτου έναν τροχό όπως αυτούς που έχουν τα χαμστεράκια, συνδεδεμένο με ηλεκτρομαγνητικά πηνιά και συστήματα παραγωγής ηλεκτρισμού ώστε τουλάχιστο να αξιοποιείται η παραγόμενη ενέργειά του.

13) αυτοί που πολύ θα ήθελαν να κάτσουν σπίτι αλλά δεν μπορούν: ο τύπος που περιμένει κάτι ή έχει μαλώσει με τους δικούς του και δεν το κρύβει πως ανυπομονεί να φύγει και καμιά διάθεση δεν έχει να κάθεται έξω με τους μαλάκες. Έχει τη συμπάθειά μου.
Upgrade: ο τύπος που καταφέρνει να κάτσει σπίτι! WIN! Have some titties!