Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

War. War never changes.

Θα΄θελε.

Το σημερινό θάψιμο αφορά το Fallout: New Vegas, και την απαράδεκτη μεταχείριση της σειράς από την ακύρωση του Van Buuren κι έπειτα (δηλαδή κάπου 8 χρόνια πλέον).

Κατ'αρχάς, ας διευκρινίσουμε κάτι: το setting του FO είναι μακράν το καλύτερο που έχω παίξει, και με τις περισσότερες προοπτικές να το εξελίξει ο κάθε παίκτης όπως θέλει. Και αυτό γιατί ποντάρει σε 3 δυνατά σημεία:

Το Open-endedness = κάθε quest μπορεί να λυθεί με κάμποσους τρόπους, είτε παίζεις καλό τύπο, είτε κακό, είτε μείγμα αυτών. Κι επειδή το είχαν πιάσει το νόημα οι τύποι, ποντάρισαν στο να υπάρχουν πολλά αυτοτελή ανεξάρτητα questaκια, με την κυρίως πλοκή απλά σαν δικαιολογία για τον τερματισμό.  Μπορείς να τερματίσεις το δεύτερο παιχνίδι σε 18 λεπτά. Τώρα, κάθε ένα από τα subquests, ανάλογα το πως το λύνεις, διαφοροποιεί τον τερματισμό επηρρεάζοντας τον κόσμο. Ουσιαστικά η χαρά του παιχνιδιού είναι πως λύνεις συνεχώς quests.

Το Σύστημα = το SPECIAL, παρά τις ατέλειες του, ταιριάζει απόλυτα σε αυτό που προσπαθεί να αποδώσει. Τουλάχιστον όταν χρησιμοποιείται σε 3rd person-turn based... (sigh......)

Το feeling = απλά δεν μπορείς να περιγράψεις την αίσθηση του να είναι 3 το βράδυ, να έχεις ένα τιγκαρισμένο τασάκι και μια άδεια κανάτα καφέ, να κλικάρεις, και το ανθρωπάκι με το τραγικό γραφικό που αντιπροσωπεύει τον γαμάουα χαρακτήρα σου να τρέχει με τον ημιπληγικό του τρόπο σε ένα ξεχασμένο ντουλάπι στο Navarro και να βρίσκει.... ΤΗΝ ADVANCED POWER ARMOR MK II !!!!!!!!!!!!!!! Huzzah!

Κυκλοφορεί λοιπόν, το πρώτο game, και είναι γαμάτο. Βγαίνει το δεύτερο και είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! Όλοι περιμένουν με αγωνία το Van Buren όπου θα γίνει της καραπουτανάρας και... η Black Isle διώχνει το team και το παιχνίδι ακυρώνεται ενώ ήταν σχεδόν έτοιμο. Bummer man!

To 2008 η Bethesda βγάζει το δικό της 'official' fallout 3 aka Oblivion with Guns, που ενώ δεν ήταν κακό σαν παιχνίδι, πως να το κάνουμε, δεν ήταν Fallout. Μετά από ένα γερό ξενέρωμα, μαθαίνουμε πως η original ομάδα θα κυκλοφορήσει το New Vegas. And the fans rejoiced!

...Not really.




Δεν βρίζω το fallout 3, γιατί πολύ απλά δεν είναι Fallout. Δεν φταίει αυτό που είναι σκατά. Είναι κάτι που κάνανε άσχετοι. Βρίζω το New Vegas γιατί οι ίδιοι οι δημιουργοί πρόδωσαν το έργο τους και κατα συνέπεια τους fans τους.

Βλέπετε, τόσο γούσταραν την μαλακισμένη αυτή μηχανή γραφικών πρώτου προσώπου που περπατάς πατώντας τα γαμημένα WSAD, που ξέχασαν όλα όσα έκαναν το παιχνίδι αυτό που είναι: ένα super-replayable 3rd person point and click, με απολαυστικά τραγικά γραφικά και γαμηστερό στόρυ.

Εξηγούμαι: όταν έχεις πολλα πολλά quests, θέλεις να παίζεις τα quests, όχι να WSADάρεις με τις ώρες στην γαμημένη έρημο! Και ναι, είμαι περίεργος να δω το open-endedness και τα εναλλακτικά paths των quests, αλλά όλη η άσκοπη περιπλάνηση είναι πάνω από τα όρια της υπομονής μου. Βλέπε: στα παλιά παιχνίδια, απλά έκανες κλίκ όπου ήθελες να πας στον χάρτη και πήγαινες. Εδω σε στέλνουν να βρεις ένα σπιτάκι στου διαόλου τη μάνα και πρέπει να πας σιγά σιγά, ακολουθώντας το βελάκι που δείχνει μόνο ευθεία πορεία = εάν υπάρχει βουνό πχ ενδιάμεσα, πρέπει να βρεις μόνος τη διαδρομή κάνοντας το γύρο. Και αυτό παίρνει ΠΟΛΛΗ ώρα. ΤΟ 90% του χρόνου που θα δώσεις είναι για μαλακίες βόλτες.

Δεύτερο μεγάλο παράπονο: πολλά quests δεν είναι ξεκάθαρα στο αποτέλεσμά τους ή/και bugάρουν άγρια. Ναι, τα bugs δεν είναι κάτι το καινούργιο στο fallout, και ναι, δεν μπορείς πάντα να ξέρεις τις συνέπειες των πράξεών σου, αλλά δώσε στον παίκτη μια γαμημένη ευκαιρία να διορθώσει τις γκάφες του. Έστω αφότου τελειώσει το quest για την κλίκα Α και δει πως δεν γουστάρει την εξέλιξη των πραγμάτων, να μπορεί να τους καρφώσει στην εχθρική κλίκα Β για να το ακυρώσει. Το Vegas πέταξε από το παράθυρο τα πισώπλατα μαχαιρώματα τη δυνατότητα αλλαγής γνώμης του παίκτη.


Dungeon Crawling και Λαβύρινθοι. Λίγα πράγματα μισώ πιο πολύ από τους λαβυρίνθους, ειδικά όταν είναι υποχρεωτικοί στο παιχνίδι (όποιος θυμάται με αγανάκτηση τον τελευταίο τελείως ξεκάρφωτο λαβύριθο του πρώτου Baldur's Gate καταλαβαίνει για ποιό πράγμα μιλάω). Κύριοι, οι λαβύρινθοι είναι το κουνουπίδι του gaming: ΚΑΝΕΝΑΣ δεν τους θέλει, γιατί ουσιαστικά σου σπάνε την πούτσα να περιπλανιέσαι άσκοπα. Τουλάχιστον στο Baldurs ήσουν με point&click. Με WSAD απλά η κατάσταση δεν παλεύεται. Μαντέψτε λοιπόν, πως το 1/3 των quests είναι Dungeon Crawl σε λαβυρίνθους. Προσοχή, δεν μιλάμε για παιχνίδι που το ξέρεις και το προσμένεις αυτό (βλέπε Temple of Elemental Evil, Icewind Dale). Μιλάμε για παιχνίδι που μπορείς να υποκαταστήσεις την τελική μάχη με διπλωματία και science. Ειδικά οι 2 μεγάλες βάσεις της NCR ήταν σκέτος πονοκέφαλος. Συνδύασε το με τα βελάκια που λέγαμε παραπάνω: το βελάκι σου λέει να πας στις συντεταγμένες (x,y) αλλά όχι z, δηλαδή δεν σου λέει σε ποιόν γαμημένο όροφο πρέπει να πας. Εννοείται πως οι όροφοι δεν είναι συμμετρικοί. Καλή τύχη να ξαναβγείς από το κτίριο (επειδή για τους δικούς τους λόγους, οι δημιουργοί έχουν αποφασίσει πως το fast-travel απαγορεύεται μέσα σε κτίρια).

Το SPECIAL σε 1ο πρόσωπο είναι για πέταμα. Άμα θέλεις DOOM-clone, κάνε DOOM-clone, όχι Fallout. Το SPECIAL είναι ειδικά φτιαγμένο για να λειτουργεί turn based, όχι real time, ούτε καν με το 'πατάω space και παγώνει το παιχνίδι'. Οι original fans θέλαμε κάτι πολύ συγκεκριμένο. Η Bethesda, μας είπε να πάμε να γαμηθουμε προκειμένου να βρει action-gamers με προσωπικότητα. Σίιιιιιιγουρα, καλή τύχη με αυτό. Ας πούμε πως η προσαρμογή του δούλεψε το ίδιο καλά όπως η προσαρμογή του Joel Schumacher στον Batman. Μπράβο New Vegas!


Nerfάρισμα της καφρίλας. Οκ, θα είμαι λίγο υποκειμενικός εδώ, αλλά προτιμώ το τελείως νιχιλιστικό gritty feeling των αρχικών παιχνιδιών, ειδικά όσον αφορά τους κακούς NPCs. Θυμάστε τον Myron, έναν σπυριάρη σπασίκλα με ένρινη φωνή, τέρμα ανήθικο και σεξοδιεστραμμένο που εφήυρε το jet? Λάτρευες να τον μισείς, και τον κρατούσε στην ομάδα σου μόνο για να τον κοροϊδεύεις. Ε, λοιπόν, πλέον δεν υπάρχουν τέτοιοι. Οι τύποι πήραν κάποιες από τις ιδέες του Van Buren και τους γαμήσανε τη μάνα, με κυριότερο παράδειγμα τον Κρεμασμένο. Γαμάτος, ε? Δείτε πόσο γκαίη έγινε στο New Vegas. Και για να έχουμε καλό ρώτημα, ΓΙΑΤΙ δεν σε αφήνουν να έχεις πάνω από 1 δίποδο NPC κι ένα pet μαζί σου? Η μισή γλύκα ήταν το interraction μεταξύ τους.

Και τι παίζει με τα γαμημένα expansions?  Το καταλαβαίνω πως είσαι εταιρεία που θέλει να βγάλει κέρδος εις βάρος μου και αντί για ένα υπερτεράστιο πλήρες παιχνίδι βγάζει 5 μικρά, αλλά αυτό είναι απλά θλιβερό. Τα expansions προσθέτουν άφθονα Dungeon Crawl quests, επειδή φυσικά είναι ευκολότερο από το να φτιάξουν μια περιεκτική υπόθεση με μπόλικο διάλογο. Και κρατάνε πιό πολύ ώρα επειδή περπατάς κάπου 9000 χιλιόμετρα.

Συνολικά, το New Vegas είναι σαν ένα μείγμα από άσχημα στοιχεία που ενώθηκαν Voltron-style για να γίνουν κάτι υπέρτατα GTP. Φανταστείτε μόνο το combo: Ξεσκίζεσαι στο περπάτημα στις ερημιές, κάνεις το quest το οποίο bugάρει και δεν μπορείς να τα διορθώσεις, και ακόμα και αν το πάρεις από την αρχή, πρέπει να ξαναπεράσεις το γαμημένο λαβύρινθο. Μαζική απογοήτευση. Άντε γαμήσου New Vegas!

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

Niggah!

Θα σας προτείνω το πιό γαμηστερό παιχνίδι με χαρτιά που έχετε παίξει ποτέ. Σαν φοιτητής έκλεινα 12ωρα καψίματος με αυτό το παιχνίδι στο Δώμα (ΤΜ).

Παίζεται με μία και μόνο συμβατική τράπουλα, και ένα τεφτέρι.

Το παιχνίδι λέγεται Νέγρος. Όπως λέμε Niggah. Είναι γαμάτη παραλλαγή του Asshole και υπάρχει σε διάφορες βέρσιονς. Το μοναδικό του παιχνιδιού είναι πως κάνει τα πράγματα προσωπικά. Πιό πολύ από τις κούπες. Σε κάνει να φωνάζεις σαν μανιακός στον αντίπαλο που σου την φέρνει, και ενίοτε να εκτοξεύεις πράγματα. Είναι ένα παιχνίδι που σου βγάζει τον πιο καριόλικο εαυτό.

ΚΑΝΟΝΕΣ ΓΙΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ 4 ΑΤΟΜΩΝ

Παίζουν όλα τα χαρτιά της τράπουλας από 7 και πάνω, χωρίς μπαλαντέρ και μαλακίες.
Οι παίκτες τα μοιράζονται, 8 φύλλα ο καθένας. Σκοπός σου είναι να ξεφορτωθείς όλα σου τα φύλλα όσο πιο γρήγορα γίνεται. Η σειρά των παικτών που θα τελειώσουν τα φύλλα τους θα καθορίσει σημαντικά την επόμενη παρτίδα.΄

Στο τεφτέρι σημειώνετε τέσσερις στήλες με τα ονόματα των παικτών στην κορυφή τους.

Ξεκινάει αυτός που έχει το 7 καρό, ρίχνοντας το φύλλο στη μέση.
Πηγαίνοντας αντίστροφα στο ρολόι, με τη σειρά ο επόμενος πρέπει να ρίξει (εάν θέλει, εάν δεν θέλει μπορεί να πάει πάσο) κάτι μεγαλύτερο, δηλαδή τουλάχιστον 8. Το αν θα είναι καρό ή όχι, δεν έχει καμία σημασία πλέον. Ο επόμενός του ρίχνει κάτι μεγαλύτερο από αυτόν κ.ο.κ. μέχρι να φτάσουμε στον άσσο. Ο άσσος, είναι το μεγαλύτερο φύλλο, οπότε μια που κανένας δεν θα έχει να ρίξει στα καπάκια κάτι μεγαλύτερο, είναι σαν να πάνε όλοι οι επόμενοι πάσο και ξαναπαίζεις εσύ ό,τι θέλεις, μιά που γίνεται reset.

Όταν κάνεις, με οποιονδήποτε τρόπο, όλους τους άλλους παίκτες να πάνε πάσο και ξαναγυρίσει η σειρά σε σένα, είναι σαν να έχει γίνει reset και παίζεις πάλι ό,τι γουστάρεις, έστω πάλι 7.

Αυτό σημαίνει πως όταν οι άσσοι εξαντληθούν, οι ρηγάδες είναι το νέο μεγαλύτερο φύλλο, και ουσιαστικά αναγκάζουν όλους τους άλλους σε πάσο- ώστε να κάνεις reset και να ξεφορτωθείς τα μικρά φύλλα σου. Ακολουθούν ντάμες, βαλέδες κτλ

Απλό ως εδώ? Ωραία. Έστω τώρα πως στο ξεκίνημα έχεις ένα 7 καρό και ένα 7 μπαστούνι. ΜΠΟΡΕΙΣ εάν θέλεις να τα ρίξεις μαζί ως ζευγάρι. ΟΜΩΣ. Για να σε καλύψει ο άλλος πρέπει να έχει τουλάχιστον ένα ζευγάρι από οκτάρια. Αυτόν για να τον καλύψουν θέλει ένα ζευγάρι από εννιάρια κοκ. Ακόμα και ο πανίσχυρος γαμίκουλας άσσος, δεν μπορεί να καλύψει ένα ζευγάρι εάν δεν είναι ο ίδιος ζευγάρι. Όταν φτάσει η παρτίδα στη φάση που θα πάνε τρία άτομα πάσο και θα γίνει το reset, μπορείς από την αρχή να ρίξεις ένα, δύο ή τρία όμοια φύλλα (ή τέσσερα, αλλά αυτή είναι ειδική περίπτωση που αναλύω παρακάτω) και αν θέλουν να σε καλύψουν πρέπει να το κάνουν με τον αντίστοιχο συνδυασμό.
Έτσι δεν είναι απίθανο, εαν πχ ξεκινάς ρίχνοντας τρία 7αρια, να μην έχει κανένας άλλος τριάδα = άρα πάνε όλοι πάσο = άρα ξαναπαίζεις και ξεφορτώνεσαι και άλλα φύλλα, έστω ένα 8άρι. Γαμάτο? Θέλει προσεκτικό σχεδιασμό και μέτρημα φύλλων.
Όποιος ξεφορτωθεί όλα τα φύλλα του πρώτος φωνάζει "Βγήκα! Πάρτε τα αρχίδια μου μαλάκες!" ή κάτι παρεμφερές της επιλογής του, και σημειώνει στο τεφτέρι, στη στήλη του "+2". Αυτό σημαίνει πως στην επόμενη παρτίδα θα είναι ο Master.
Ο δεύτερος σημειώνει "+1" και είναι ο Half-Master
Ο τρίτος που θα βγεί, σημειώνει "-1" και είναι ο Half-Niggah.
Εκεί το παιχνίδι τελειώνει, και ο τελευταίος εναπομείναντας γράφει "-2" και είναι ο Niggah.

Και πλέον ξεκινάει η αληθινή καύλα:

Πριν ξεκινήσει η επόμενη παρτίδα, ο Niggah μοιράζει τα φύλλα και γίνονται οι εξής ανταλλαγές:
Ο Niggah δίνει στον Master τα 2 ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΥ ΦΥΛΛΑ.
Ο Master αντίθετα, του δίνει όποια 2 φύλλα γουστάρει, όχι απαραίτητα τα χειρότερα εάν δεν θέλει.
Ο Half-Niggah αντίστοιχα δίνει το 1 καλύτερο φύλλο του στον Half-Master και παίρνει από αυτόν ένα που θα γουστάρει ο τελευταίος.
Ξεκινάει αυτή τη φορά πρώτος ο Niggah και το παιχνίδι συνεχίζει κανονικά από εκεί κι έπειτα.
(σημείωση: αυτό δεν το θυμάμαι με σιγουρία, μπορεί να ξεκινάει πάλι το 7 καρό, αλλά κατά 99% νομίζω πως ήταν ο Niggah, γιατί αλλοιώς δεν θα είχε καμία ελπίδα)

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Ναι ρε φίλε, θα μου πείτε, μα έτσι παίρνοντας σκατά φύλλα ο Niggah δεν έχει καμιά ελπίδα να ξεκολλήσει από τη θέση του. Και όμως. Υπάρχει κάτι. Το μυστικό όπλο.
Ο Master που θέλει να κρατήσει τη θέση του πρέπει να προσέχει πάρα πολύ στις ανταλλαγές των φύλλων. Γιατί σε οποιαδήποτε φάση του παιχνιδιού, όταν κάποιος ρίξει τέσσερα ίδια φύλλα μαζί, αυτομάτως γίνεται επανάσταση.
Δηλαδή: Όλες οι αξίες των φύλλων αντιστρέφονται, και πλέον το πιό χαμηλό είναι το πιό δυνατό. Ο άσσος αχρηστεύεται και το τραγικό 7άρι γίνεται uber και τους εξαναγκάζει όλους σε πάσο. Σε αυτές τις περιπτώσεις έρχονται τα πάνω-κάτω καθώς ο Master πανικόβλητος προσπαθεί να ξεφορτωθεί ρηγάδες και άσσους ενώ τα κατώτερα στρώματα βγαίνουν και του παίρνουν τη θέση.
Προσοχή: δεν μπορεί ο άλλος να έχει ρίξει πχ ζευγάρι 8άρια κι εσύ να απαντήσεις με επανάσταση από τέσσερα 9ρια. Απαντάς ΜΟΝΟ με ό,τι σου ζητάνε, πχ ζευγάρι εννιάρια, και η επανάσταση χαλάει. Πρέπει να ρυθμίσεις την κατάσταση πολύ προσεκτικά, να τους έχεις φέρει όλους σε πάσο και να είναι η σειρά σου να ξεκινήσεις από reset (γιαυτό έχει άμεσα τη δυνατότητα να κάνει επανάσταση ο Niggah, εαν του κάτσουν τα φύλλα, σαν πρώτη του κίνηση).
Μια που εξ'ορισμού στην επανάσταση ρίχνεις τέσσερα φύλλα, σχεδόν πάντα τους εξαναγκάζεις όλους σε πάσο και άρα ξαναπαίζεις. Σχεδόν.
Επειδή, εάν ξαναπέσουν 4 ίδια χαρτιά, γίνεται αντεπανάσταση και τα πράγματα ξαναγίνονται όπως ήταν.
Παράδειγμα: έχει κάνει ο άλλος επανάσταση με τέσσερις βαλέδες και χαίρεται γιατί του έχει μείνει ένα ζευγάρι επτάρια (άρα είναι σίγουρος πως βγαίνει μετά το πάσο που θα πάνε οι υπόλοιποι, μια που τα 7άρια πλέον είναι το τοπ-φύλλο.Τον περιμένει μια δυσάρεστη έκπληξη).Στα καπάκια, ο διπλανός του κάνει αντεπανάσταση με τέσσερα οκτάρια (που πλέον έχουν γίνει μεγαλύτερα σε αξία από τους βαλέδες λόγω της επανάστασης, άρα μπορεί να τα παίξει), φέρνοντας τα πράγματα πίσω στα ίσια τους. Ο κακομοίρης μένει με τα ...7άρια στο χέρι (που είναι και πάλι άχρηστα) και στην επόμενη παρτίδα είναι Niggah. Παρεμπιπτώντως, το effect της επανάστασης διαρκεί μόνο για την τρέχουσα παρτίδα.



ΠΡΟΣΟΧΗ: Από αυτό το σημείο κι έπειτα, δεν τα θυμάμαι καλά, και δοκιμάζω και μια παραλλαγή. Εαν υπάρχει κάποιος που είναι σε θέση να με διορθώσει, τον θερμοπαρακαλώ να το κάνει.



ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΙΑ 5 ΑΤΟΜΑ

Εδώ υπάρχουν οι εξής διαφορές:
Παίζουν τα φύλλα της τράπουλας από 5 και πάνω. Ξεκινάει το 5 καρό.
Υπάρχει ένας επιπλέον ρόλος, ο Ελβετός, ο οποίος παίρνει +0 στο χαρτί (βγαίνει τρίτος), και ο οποίος δεν αλλάζει χαρτιά με κανέναν.

ΜΠΑΛΑΝΤΕΡ?
Μπορείτε να προσθέσετε στην τράπουλα και τα 2 τζόκερ, τα οποία μετατρέπονται σε όποιο χαρτί γουστάρετε. Σε αυτήν την περίπτωση, θα μένουν αναγκαστικά 2 χαρτιά κάτω. Μπορεί ο Ελβετός να έχει τη δυνατότητα (ή ακόμα καλύτερα να είναι υποχρεωμένος) να αλλάξει 2 χαρτιά της επιλογής του με τα 2 κλειστά εναπομείναντα χαρτιά, ακριβώς μετά το μοίρασμα.

ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ 6 ΑΤΟΜΑ
Είμαι αδικαιολόγητος τελείως, γιατί ήταν η αγαπημένη μου εκδοχή, και θυμάμαι πως υπήρχανε δύο Ελβετοί, αλλά δεν μπορώ να τη θυμηθώ καθόλου, και όσο πειραματίζομαι με την τράπουλα δε μου βγαίνουν τα φύλλα. Ο ΜΑΛΑΚΑΣ. :P
Ίσως παίρνανε όλοι από 6 χαρτιά και μένανε τέσσερα κάτω, για να τα αλλάξουν οι δύο Ελβετοί με τα δικά τους?
Μπορεί να έμπαιναν τα 3άρια και τα 4άρια στην υπόθεση?
Ειλικρινά δε θυμάμαι. Δοκιμάστε και δείτε τι γουστάρετε καλύτερα.


ΟΜΑΔΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
Προφανώς, θα συνεργάζονται μεταξύ τους, σε 2-3 ομάδες, που τα μέλη τους κάθονται απέναντι.
Αυτό μπορεί να δημιουργήσει ένα πολύ ενδιαφέρον Kingsmaker Scenario.
Στο τέλος προστίθενται οι πόντοι της κάθε ομάδας.
Πάντως τα μπινελίκια δε λείπουν, αυτή τη φορά σε μαζική κλίμακα και με μπόλικους εμφύλιους. Άπειρο γέλιο να χαζεύεις τους μαλάκες που μαλώνουν, αλλά αντιπροτείνεται αν είναι 2 το βράδυ κι έχετε κανέναν κωλόγερο γκρινιάρη γείτονα.

Drinking Game.
Το παιχνίδι είναι το ίδιο, με τη διαφορά πως ο Niggah πρέπει να πιεί κι ένα σφηνάκι. Πιστέψτε με, τα πράγματα γίνονται απείρως πιό ενδιαφέροντα.

Strip Game.
Ο Niggah βγάζει ένα ρούχο. Καλύτερα να το παίζετε όταν υπάρχουν και γκόμενες στην παρέα, και όλοι οι άντρες να έχουν προσυνεννοηθεί μυστικά να τη βγάζουν όλο τελευταία. Είμαι πολύ έξυπνος που το σκέφτηκα.