Δεν σε έπεισα να κάτσεις σπίτι, ευγενή αναγνώστη? Ε, λοίπόν, προετοιμάσου για το χειρότερο από τα χειρότερα σημεία του έξω:
Τον κόσμο και τα βίτσια του.
Σε γενικές γραμμές έχεις:
1) αυτούς που δεν ξέρεις και σε ενοχλούνε
2) αυτούς που δυστυχώς ξέρεις και σε ενοχλούνε χειρότερα καθώς δεν σ'αφήνουν σε ησυχία όταν το χρειάζεσαι.
Πράγματα για τα οποία θα σου μιλήσουν:
-αυτά που δεν σε ενδιαφέρουν, και κάθε γαμημένη φορά που προστίθεται ένα μέλος στην παρέα επειδή άργησε, θα του πει λέξη προς λέξη την ίδια ιστορία με πριν: τι έφαγε χτες/τι διαιτα ακολουθει , τι αθλήματα κάνει- προσωπικές επιτυχίες: ειδικά για ψαροντούφεκο τι ψάρια έπιασε, ποιες γάμησε, κάθε φορά για γυναίκες-σχέσεις, τι έκανε ή θα κάνει με την παρέα του, για τα κωλόζωά τους, για τα ιατρικά τους προβλήματα, τι κάνουν οι φίλοι/συγγενείς/γνωστοί τους, ΑΝΕΚΔΟΤΑ (που ξεκινάνε και δε λένε να σταματήσουν μέχρι να σου λιώσουν το μυαλό), για πρώην τους, τι νιώθουν και πως αισθάνονται, τα προσωπικά του κάθε τιντίρη υπό το φως του ήλιου.
Γενικά, κάτι για να σε ενδιαφέρει πρέπει να είναι 1) χρήσιμο ή 2) διασκεδαστικό. Και αυτά δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο.
-Αυτά που αδυνατείς να καταλάβεις αν δεν έχεις καεί: στρατός, RPG, ποδόσφαιρο, αυτοκίνητα, το κοινό αντικείμενο σπουδών σε φοιτητές της ίδιας σχολής, το WoW (παρατηρήσατε που συνειδητά δεν το συνυπολογίζω στα RPG? ίσως να είναι επειδή έχουν τόση σχέση μεταξύ τους όση η μαλακία με το σεξ. και τα pen&paper RPG είναι το σεξ στην προκειμένη).
Ενοχλητικοί Επαγγελματίες:
i) Οι σερβιτόροι που θα κάνουν μαλακία στην παραγγελία ή/και θα σε ξεχάσουν, οπότε θα περιμένεις κάμποσο και τελικά θα στα φέρουν όπως νάναι. Προσωπικό ρεκόρ μου να περιμένω κάπου 45 λεπτά σε ΑΔΕΙΟ ΜΑΓΑΖΙ έναν τύπο που εντέλει αρχίσαμε να αποκαλούμε 'ο αμοιβάδας' (μια αμοιβάδα κάνει, ντεμέκ, 1000 χρόνια για να ολοκληρώσει μια σκέψη). Bonus Points αν τελικά ρίξουν την παραγγελία, και στο critical hit την ρίχνουν πάνω σου. Όσο για τις καυλιάρες σερβιτόρες, ένα έχω να πω: δεν θα σου κάτσουν. Ο λόγος που σου χαμογελάνε είναι το πουρμπουαρ, σαν κονσομανσιονίστ υπό εκπαίδευση. Κεράσει ποτό, κεράσει χορό. Τόσο απλά.
ii) ο εραστής μπάρμαν: έστω πως είσαι με παρέα και έχετε μια-δυο καλούτσικες (ίσως και όχι) γκόμενες. Ας πούμε πως ο λόγος που ο εραστής μπάρμαν σας κερνάει σφηνάκια ΔΕΝ είναι το ηλίθιο
ανέκδοτό σου με το άλογο που μπήκε σε ένα μπαρ. Bonus Points αν η γκόμενα που θα του πάρει πίπα αργότερα είναι η δικιά σου.Τουλάχιστον κέρδισες τζάμπα σφηνάκι. Nazdravie!
iii) το υπερκοινωνικό αφεντικό που θα σου πρήξει τα αρχίδια, μάλλον το πλέον αναγκαίο κακό.. Σφίξε τα δόντια και κάνε υπομονή, αλλοιώς γύρνα σπίτι να παίξεις LoL.
ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟΙ ΕΤΕΡΟΙ ΘΑΜΩΝΕΣ (με κεφαλαία επειδή είναι πολύ ενοχλητικοί)
1) Το party των Αραχτών Τύπων: η αντροπαρέα που θα μιλάει δυνατά για ποδόσφαιρο, πολιτική κτλ σε κοινότυπες συζητήσεις που πολλές φορές κάνουν κύκλους. Την έχουν δει καρντάσια και laid-back τύποι, μέχρι να εντοπίσουν καμιά γκομενοπαρέα (βλέπε παρακάτω) οπότε προσπαθούν να το παίξουν κουλ αρσενικά σε εποχή ζευγαρώματος.
Upgrade: Οι ξεκάθαρα φαντάροι = είναι όλοι ξυρισμένοι, φοράνε στενά τζην παντελόνια και λεπτό μπουφάν, και πίνουν σαν μαλάκες χωρίς συγκεκριμένο λόγο. Θα τους ακούσεις να μιλάνε για
υπηρεσίες, λοχαγούς, άδειες, εμπλοκές και τα ρέστα.
2) Το Κοτέτσι: η γκομενοπαρέα που θα κακαρίζουν όλες μαζί, θα κοιτάνε δεξια-αριστερά ψάχνοντας για πιθανούς επιβήτορες, και γενικά κάνουν Live Action Roleplaying Sex and the City, προσβάλλοντας έτσι άπειρα την αισθητική του. Πάω στοίχημα πως σε κάθε τέτοια παρέα που θα πετύχεις τουλάχιστον οι 3 από τις 5 έχουν συντονισμένους κύκλους και η μία αγχώνεται που δεν της ήρθε περίοδος εδώ και μια βδομάδα, προβοκάροντας ακόμα μια lame συζήτηση. Για κάποιον μυστηριώδη λόγο πάντα μα πάντα μία τους θα είναι χοντρή σαύρα πεσκανδρίτσα.
Upgrade: το Jurrasic Park = όταν ΟΛΕΣ στην παρέα είναι απαίσιες σαύρες που το παίζουν γκομενάρες. Χρειάζεσαι σούπερ-δυνατά ξύδια για να την παλέψεις.
3) Οι ταβλαδόροι: θα κοπανάνε τα πούλια, θα φωνάζουν και καλά για intimidate και το χειρότερο ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΦΤΟΥΝ ΤΑ ΓΑΜΗΜΕΝΑ ΖΑΡΙΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΕΚΛΑ ΣΟΥ, οπότε θα σου πρήζουν τα αρχίδια να χώνωνται ανάμεσα στα σκέλια σου Clinton-and-Monica-style για να τα βρούν. Αν οι μαλάκες αντί να απαγορεύσουν το κάπνισμα απαγορεύανε το τάβλι, ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερο μέρος.
Upgrade: τα Χαρτόμουτρα. Σε μέρη που δεν τους παίρνει να έχουν κανονική τράπουλα (με την οποία λιώνουν αποκλειστικά στη δηλωτή), τότε καίγονται με Tichu. Τουλάχιστο δεν πετάνε παντού τα κωλόζαρά τους.
4) Οι Επιτραπέζιοι: δεν ξέρω γιατί με ερεθίζουν τόσο πολύ (όχι με την καλή, σεξουαλική έννοια) αυτά τα άτομα που σαπίζουν με επιτραπέζια στις καφετέριες, κατά κανόνα με Trivial Pursuit. Ενώ δεν κάνουν τόση φασαρία ούτε τους φεύγουν ζάρια όπου νάναι, έχουν αυτό το αόριστο κάτι που μου σπάει τα νεύρα. Ίσως είναι η αγανάκτησή μου που κάθε συμβατική μορφή επικοινωνίας με τον συνάθρωπο έχει χαθεί, πως γίνεται να μην έχουν τίποτα ουσιαστικό να συζητήσουν, πέρα από το να σπαταλούν έτσι το χρόνο τους. Bazinga! Ποιος τη γαμάει την επικοινωνία με το μαλάκα το συνάνθρωπο? :PP
Upgrade: Οι indie επιτραπέζιοι, μια ελαφρώς χειρότερη υποκατηγορία. Είναι αυτοί που παίζουν αυτοσχέδια παιχνίδια τύπου 'τα γιατί και τα διότι', γεμίζοντας τον κόσμο χαρτάκια και μαλακίες. Σε σένα μιλάω Δανάη :P
5) Για πάντα Πρωτοετείς: είναι μια μεγάλη (10 με 20 συνήθως άτομα) ετερογενέστατη μεικτή παρέα, ανεξαρτήτου ηλικίας ή ενασχόλησης που θα ενώσουν 3-4 τραπέζια σε μια σειρά για να είναι όλοι μαζί, χωρίς προφανή λόγο. Προσοχή: δεν αναφέρομαι στο να γιορτάζει κάποιος και να κερνάει. Μιλάω για αυτούς που το κάνουν αυτό casually, για το μεσημεριανό καφέ. Στη συνέχεια σχηματίζουν κυψέλες ανα τραπέζι οπότε τζάμπα κλείνουν το δρόμο για την τουαλέτα κι εμποδίζουν.
Upgrade: οι 'Νυχτα πέφτει στο Παλέρμο'. Τα ψυχικά μου τραύματα από αυτό το γαμημένο παιχνίδι που με αναγκάζανε οι κατ'ευφημισμόν gtp συνάδελφοι μου να παίζω μαζί τους στο πρώτο έτος
ακόμα δεν έχουν θεραπευτεί πλήρως. Σχεδόν πάντα, δύο άτομα θα αποκοπούν για να παίξουν μόνοι τους τάβλι.
6) Οι Gaymers: ΟΧΙ. ΔΕΝ. ΠΑΙΖΕΙΣ. RPG. ΣΤΗΝ. ΚΑΦΕΤΕΡΙΑ. Τελεία. Με μόνη εξαίρεση στέκια RPGάδων, ή αν το μαγαζί είναι άδειο και την παρέα την ξέρει ο αφεντικός (και ΔΕΝ ανακατεύεται στο παιχνίδι), οτιδήποτε άλλο είναι απλά πρόσκληση για περίεργους bystanders κι ενοχλητικούς γνωστούς που τυχαίνει να βρίσκονται εκεί, να πειράξουν τα ζάρια για να τα δούνε (ειδικά το 12πλευρο έχει πολλή πέραση για κάποιον λόγο). Κάντε το μια φορά για να δείτε πόση πλάκα έχει πάνω στο ξεκίνημα της μεγάλης μάχης να αρχίσει ένας από τους παίκτες να κοινωνικοποιείται με την ξέκωλη βυζαρού γκαρσόνα και να χάνει τη μπάλα.
Upgrade: οι LARPers, και μη χειρότερα. Live-Action-Role-Playing στην καφετέρια χωρίς οι άσχετοι να είναι στο κόλπο = εγγυημένη σουίτα με μαλακούς τοίχους στην οποία θα σας οδηγήσουν οι καλοί κύριοι με τις άσπρες μπλούζες. Επίσης θα σας αποκαλέσουν και σατανιστές.
7) Οι τρακαδόροι: πάντα θα υπάρχει ένας τύπος, ενίοτε τύπισσα, που ελάχιστες κουβέντες θα έχετε ανταλλάξει συνολικά πέρα από του να σου ζητήσει τσιγάρο, να κεράσεις μια μπύρα, να πας σπίτι
με το αμάξι και τα ρέστα. Η απόδειξη πως το να είσαι αγενής αποδίδει.
Upgrade: οι τρακαδόροι επιλεκτικής αντίληψης, στους οποίους ούτε το να είσαι αγενής αποδίδει! Πυροβόλησε τους!
8) Ο αυτοψυχαγωγούμενος: αναφέρομαι στα ψώνια που βγαίνουν μόνα τους με λάπτοπ/ εφημερίδα/ τετράδια που γράφουν τις μαλακίες τους και βιβλία που ντεμέκ διαβάζουν, για να δείξουν πόσο cool και independent είναι. Το καλό μαζί τους είναι πως συνήθως δεν σε ενοχλούν. Συνήθως, λέω, γιατί σκεφτείτε πως για να κάθονται οι τύποι μόνοι τους, κάποιος λόγος θα υπάρχει. Και όταν αποφασίσουν να κοινωνικοποιηθούν, όλοι οι άλλοι θα την έχουν ήδη κάνει και μοναδικός στόχος θα είσαι εσύ.
Upgrade: ο μαλάκας που πίνει μόνος του από το πρωί, aka η ευγενέστερη μορφή αυτοψυχαγωγίας. Συνήθως προτιμάει να τον αφήνουν ήσυχο να χαζεύει τα μπουκάλια απέναντί του στο μπαρ. Το να πιάσεις κουβέντα με τύπους που βλέπεις ότι δεν την παλεύουν, σπανίως μόνο αποδεικνύεται καλή ιδέα, καθώς θα στα πρήξει να σου λεει προβλήματά του που ξέρει πως δεν σε ενδιαφέρουν. Ή θα αρχίσεις να πίνεις μαζί του.
9) ο μεσήλιξ πέφτουλας: κυκλοφορεί σχεδόν αποκλειστικά βράδυ, και οι παραισθήσεις από το πρώιμο Alzheimer τον κάνουν να νομίζει πως οποιοδήποτε μαγαζί μέσα στο οποίο βρίσκεται είναι κατά βάθος κωλόμπαρο. Την πέφτει -έμμεσα μεν, σαφέστατα και καθόλου διακριτικά δε- στα εργαζόμενα κορίτσια, σερβιτόρες, DJ-σες, μπαργουμάνες, live-ούδες κτλ, και το τακτ δεν είναι το δυνατό του σημείο. Επειδή βρίσκεται σε άρνηση για το πόσο μίζερη είναι η δουλειά του (99% καραβανάς ή σεκιουριτάς... το πιάσατε το νόημα), πάει να το παίξει λεφτάς ο αθεόφοβος, και ανεμίζει το 50ευρω με αέρα λες και είναι χαρτονόμισμα των 9000. Φυσικά δεν γαμάει.
Upgrade: ο μεσήλιξ γαμιάς, που όντως τα καταφέρνει. Πλάκα κάνω, δεν γαμάει. Κι ας ισχυρίζεται το αντίθετο.
10) οι τύποι που λουφαρουν από τη δουλεία: σε 4-5 άσχετα μέρη, γύρω στις 10:30-11:30 πμ, τα αφεντικά στέλνουν τους λακέδες -αχέμ υπαλλήλους τους- να κάνουν κάποιο μπελαλίδικο θέλημα σε
κάποια δημόσια υπηρεσία. Τότε θα τους δεις να πίνουν μαζί blietz-καφέ των 20' και όταν τους ρωτάς πως τα πάνε σου απαντούν: "καλά μωρέ, δουλειά, κούραση". Τραγική ειρωνεία.
Upgrade: οι τύποι που παραλουφάρουν από τη δουλειά, πήραν μια μέρα άδεια από τη σημαία επειδή είναι και καλά άρρωστοι. Όταν τους ρωτάς πως τα πάνε σου απαντούν: "καλά μωρέ, ξεπατώθηκα στη δουλειά, κάθε μέρα το αφεντικό με τρέχει κατά τις 10:30-11:30 σε δημόσιες υπηρεσίες. Έτσι σήμερα αποφάσισα να ξεκουραστώ"
11) οι 'πρεπει να μιλήσουμε': συνήθως ζευγάρι στο ψηστήρι ή στα χαλάσματα ή φιλοι που έχουν μαλώσει και κοιτάνε να τα βρούνε. Πιθανά endings αντίστοιχα: γλωσσόφιλα και να του πιάνει την πούτσα, φωνές και κλάμματα, μπινελίκια και τελικά μεθάνε και μονοιάζουν. Δεν ενοχλούν, οπότε τους αγνοούμε.
Upgrade: οι 'δεν πρέπει να μιλήσουμε ?'- το βασικό concept αφορά τις ίδιες κατά βάση ομάδες ατόμων, όμως στην πορεία κάπου χάνουν την μπάλα, ξεχνιούνται και δεν πιάνουν κανένα από τα
επίμαχα θέματα. Είναι ακριβώς το ίδιο με πρίν αλλά χωρίς τα endings.
12) ο χοντρομαλάκας που φέρνει το partially controllable ζώο του στο μαγαζί: ΜΕ ΠΟΙΑ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΛΟΓΙΚΗ ΝΑ ΦΕΡΕΙΣ ΤΟ ΚΟΠΡΟΣΚΥΛΟ ΣΟΥ ΜΕΣΑ??? Πλάκα μας κάνετε? Για να το παίξεις unique snowflake αγάπης με το κατοικίδιο σου? ΣΤΑ ΠΑΠΑΡΙΑ ΜΑΣ. Με την ίδια λογική να φέρουμε όλοι απο ένα σκύλο και να δούμε τι μαζικές κυνομαχίες θα γίνουν, που τουλάχιστον μπορείς να βγάλεις κανένα φράγκο.
Upgrade: Τα απαίσια τα παιδάκια. Ακόμα χειρότερα με τις μανάδες που δεν έχουν δώσει στοιχειώδη διαπαιδαγώγηση στο μογγολοειδές donkey kong-οειδές σπάργανό τους και το εξαπολύουν να 'παίξει' ανάμεσα στους υπόλοιπους θαμώνες. Λέγοντας 'παίξει' εννοούμε να τσιρίζει τρέχοντας αλλοπρόσαλλα προς κάθε κατεύθυνση (η αρχή της αβεβαιότητας του Heizenberg διατυπώθηκε όταν προσπάθησε να υπολογίσει την μελλοντική πορεία του αγορακίου του), με αναπόφευκτη συνέπεια να πέσει και να χτυπήσει οπότε θα αρχίσει να κλαιει ΩΡΥΕΤΑΙ προκαλώντας μαζικούς νευρικούς κλονισμούς. Κοίτα να δεις, καθυστερημένη κυράτσα: το ξέρουμε πως θέλεις να το κάνεις σαν τα μούτρα σου, αλλά δεν χρειάζεται κι εμείς να το υπομένουμε. Η λύση: βάλτου έναν τροχό όπως αυτούς που έχουν τα χαμστεράκια, συνδεδεμένο με ηλεκτρομαγνητικά πηνιά και συστήματα παραγωγής ηλεκτρισμού ώστε τουλάχιστο να αξιοποιείται η παραγόμενη ενέργειά του.
13) αυτοί που πολύ θα ήθελαν να κάτσουν σπίτι αλλά δεν μπορούν: ο τύπος που περιμένει κάτι ή έχει μαλώσει με τους δικούς του και δεν το κρύβει πως ανυπομονεί να φύγει και καμιά διάθεση δεν έχει να κάθεται έξω με τους μαλάκες. Έχει τη συμπάθειά μου.
Upgrade: ο τύπος που καταφέρνει να κάτσει σπίτι! WIN! Have some titties!
Τον κόσμο και τα βίτσια του.
Σε γενικές γραμμές έχεις:
1) αυτούς που δεν ξέρεις και σε ενοχλούνε
2) αυτούς που δυστυχώς ξέρεις και σε ενοχλούνε χειρότερα καθώς δεν σ'αφήνουν σε ησυχία όταν το χρειάζεσαι.
Πράγματα για τα οποία θα σου μιλήσουν:
-αυτά που δεν σε ενδιαφέρουν, και κάθε γαμημένη φορά που προστίθεται ένα μέλος στην παρέα επειδή άργησε, θα του πει λέξη προς λέξη την ίδια ιστορία με πριν: τι έφαγε χτες/τι διαιτα ακολουθει , τι αθλήματα κάνει- προσωπικές επιτυχίες: ειδικά για ψαροντούφεκο τι ψάρια έπιασε, ποιες γάμησε, κάθε φορά για γυναίκες-σχέσεις, τι έκανε ή θα κάνει με την παρέα του, για τα κωλόζωά τους, για τα ιατρικά τους προβλήματα, τι κάνουν οι φίλοι/συγγενείς/γνωστοί τους, ΑΝΕΚΔΟΤΑ (που ξεκινάνε και δε λένε να σταματήσουν μέχρι να σου λιώσουν το μυαλό), για πρώην τους, τι νιώθουν και πως αισθάνονται, τα προσωπικά του κάθε τιντίρη υπό το φως του ήλιου.
Γενικά, κάτι για να σε ενδιαφέρει πρέπει να είναι 1) χρήσιμο ή 2) διασκεδαστικό. Και αυτά δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο.
-Αυτά που αδυνατείς να καταλάβεις αν δεν έχεις καεί: στρατός, RPG, ποδόσφαιρο, αυτοκίνητα, το κοινό αντικείμενο σπουδών σε φοιτητές της ίδιας σχολής, το WoW (παρατηρήσατε που συνειδητά δεν το συνυπολογίζω στα RPG? ίσως να είναι επειδή έχουν τόση σχέση μεταξύ τους όση η μαλακία με το σεξ. και τα pen&paper RPG είναι το σεξ στην προκειμένη).
Ενοχλητικοί Επαγγελματίες:
i) Οι σερβιτόροι που θα κάνουν μαλακία στην παραγγελία ή/και θα σε ξεχάσουν, οπότε θα περιμένεις κάμποσο και τελικά θα στα φέρουν όπως νάναι. Προσωπικό ρεκόρ μου να περιμένω κάπου 45 λεπτά σε ΑΔΕΙΟ ΜΑΓΑΖΙ έναν τύπο που εντέλει αρχίσαμε να αποκαλούμε 'ο αμοιβάδας' (μια αμοιβάδα κάνει, ντεμέκ, 1000 χρόνια για να ολοκληρώσει μια σκέψη). Bonus Points αν τελικά ρίξουν την παραγγελία, και στο critical hit την ρίχνουν πάνω σου. Όσο για τις καυλιάρες σερβιτόρες, ένα έχω να πω: δεν θα σου κάτσουν. Ο λόγος που σου χαμογελάνε είναι το πουρμπουαρ, σαν κονσομανσιονίστ υπό εκπαίδευση. Κεράσει ποτό, κεράσει χορό. Τόσο απλά.
ii) ο εραστής μπάρμαν: έστω πως είσαι με παρέα και έχετε μια-δυο καλούτσικες (ίσως και όχι) γκόμενες. Ας πούμε πως ο λόγος που ο εραστής μπάρμαν σας κερνάει σφηνάκια ΔΕΝ είναι το ηλίθιο
ανέκδοτό σου με το άλογο που μπήκε σε ένα μπαρ. Bonus Points αν η γκόμενα που θα του πάρει πίπα αργότερα είναι η δικιά σου.Τουλάχιστον κέρδισες τζάμπα σφηνάκι. Nazdravie!
iii) το υπερκοινωνικό αφεντικό που θα σου πρήξει τα αρχίδια, μάλλον το πλέον αναγκαίο κακό.. Σφίξε τα δόντια και κάνε υπομονή, αλλοιώς γύρνα σπίτι να παίξεις LoL.
ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟΙ ΕΤΕΡΟΙ ΘΑΜΩΝΕΣ (με κεφαλαία επειδή είναι πολύ ενοχλητικοί)
1) Το party των Αραχτών Τύπων: η αντροπαρέα που θα μιλάει δυνατά για ποδόσφαιρο, πολιτική κτλ σε κοινότυπες συζητήσεις που πολλές φορές κάνουν κύκλους. Την έχουν δει καρντάσια και laid-back τύποι, μέχρι να εντοπίσουν καμιά γκομενοπαρέα (βλέπε παρακάτω) οπότε προσπαθούν να το παίξουν κουλ αρσενικά σε εποχή ζευγαρώματος.
Upgrade: Οι ξεκάθαρα φαντάροι = είναι όλοι ξυρισμένοι, φοράνε στενά τζην παντελόνια και λεπτό μπουφάν, και πίνουν σαν μαλάκες χωρίς συγκεκριμένο λόγο. Θα τους ακούσεις να μιλάνε για
υπηρεσίες, λοχαγούς, άδειες, εμπλοκές και τα ρέστα.
2) Το Κοτέτσι: η γκομενοπαρέα που θα κακαρίζουν όλες μαζί, θα κοιτάνε δεξια-αριστερά ψάχνοντας για πιθανούς επιβήτορες, και γενικά κάνουν Live Action Roleplaying Sex and the City, προσβάλλοντας έτσι άπειρα την αισθητική του. Πάω στοίχημα πως σε κάθε τέτοια παρέα που θα πετύχεις τουλάχιστον οι 3 από τις 5 έχουν συντονισμένους κύκλους και η μία αγχώνεται που δεν της ήρθε περίοδος εδώ και μια βδομάδα, προβοκάροντας ακόμα μια lame συζήτηση. Για κάποιον μυστηριώδη λόγο πάντα μα πάντα μία τους θα είναι χοντρή σαύρα πεσκανδρίτσα.
Upgrade: το Jurrasic Park = όταν ΟΛΕΣ στην παρέα είναι απαίσιες σαύρες που το παίζουν γκομενάρες. Χρειάζεσαι σούπερ-δυνατά ξύδια για να την παλέψεις.
3) Οι ταβλαδόροι: θα κοπανάνε τα πούλια, θα φωνάζουν και καλά για intimidate και το χειρότερο ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΦΤΟΥΝ ΤΑ ΓΑΜΗΜΕΝΑ ΖΑΡΙΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΕΚΛΑ ΣΟΥ, οπότε θα σου πρήζουν τα αρχίδια να χώνωνται ανάμεσα στα σκέλια σου Clinton-and-Monica-style για να τα βρούν. Αν οι μαλάκες αντί να απαγορεύσουν το κάπνισμα απαγορεύανε το τάβλι, ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερο μέρος.
Upgrade: τα Χαρτόμουτρα. Σε μέρη που δεν τους παίρνει να έχουν κανονική τράπουλα (με την οποία λιώνουν αποκλειστικά στη δηλωτή), τότε καίγονται με Tichu. Τουλάχιστο δεν πετάνε παντού τα κωλόζαρά τους.
4) Οι Επιτραπέζιοι: δεν ξέρω γιατί με ερεθίζουν τόσο πολύ (όχι με την καλή, σεξουαλική έννοια) αυτά τα άτομα που σαπίζουν με επιτραπέζια στις καφετέριες, κατά κανόνα με Trivial Pursuit. Ενώ δεν κάνουν τόση φασαρία ούτε τους φεύγουν ζάρια όπου νάναι, έχουν αυτό το αόριστο κάτι που μου σπάει τα νεύρα. Ίσως είναι η αγανάκτησή μου που κάθε συμβατική μορφή επικοινωνίας με τον συνάθρωπο έχει χαθεί, πως γίνεται να μην έχουν τίποτα ουσιαστικό να συζητήσουν, πέρα από το να σπαταλούν έτσι το χρόνο τους. Bazinga! Ποιος τη γαμάει την επικοινωνία με το μαλάκα το συνάνθρωπο? :PP
Upgrade: Οι indie επιτραπέζιοι, μια ελαφρώς χειρότερη υποκατηγορία. Είναι αυτοί που παίζουν αυτοσχέδια παιχνίδια τύπου 'τα γιατί και τα διότι', γεμίζοντας τον κόσμο χαρτάκια και μαλακίες. Σε σένα μιλάω Δανάη :P
5) Για πάντα Πρωτοετείς: είναι μια μεγάλη (10 με 20 συνήθως άτομα) ετερογενέστατη μεικτή παρέα, ανεξαρτήτου ηλικίας ή ενασχόλησης που θα ενώσουν 3-4 τραπέζια σε μια σειρά για να είναι όλοι μαζί, χωρίς προφανή λόγο. Προσοχή: δεν αναφέρομαι στο να γιορτάζει κάποιος και να κερνάει. Μιλάω για αυτούς που το κάνουν αυτό casually, για το μεσημεριανό καφέ. Στη συνέχεια σχηματίζουν κυψέλες ανα τραπέζι οπότε τζάμπα κλείνουν το δρόμο για την τουαλέτα κι εμποδίζουν.
Upgrade: οι 'Νυχτα πέφτει στο Παλέρμο'. Τα ψυχικά μου τραύματα από αυτό το γαμημένο παιχνίδι που με αναγκάζανε οι κατ'ευφημισμόν gtp συνάδελφοι μου να παίζω μαζί τους στο πρώτο έτος
ακόμα δεν έχουν θεραπευτεί πλήρως. Σχεδόν πάντα, δύο άτομα θα αποκοπούν για να παίξουν μόνοι τους τάβλι.
6) Οι Gaymers: ΟΧΙ. ΔΕΝ. ΠΑΙΖΕΙΣ. RPG. ΣΤΗΝ. ΚΑΦΕΤΕΡΙΑ. Τελεία. Με μόνη εξαίρεση στέκια RPGάδων, ή αν το μαγαζί είναι άδειο και την παρέα την ξέρει ο αφεντικός (και ΔΕΝ ανακατεύεται στο παιχνίδι), οτιδήποτε άλλο είναι απλά πρόσκληση για περίεργους bystanders κι ενοχλητικούς γνωστούς που τυχαίνει να βρίσκονται εκεί, να πειράξουν τα ζάρια για να τα δούνε (ειδικά το 12πλευρο έχει πολλή πέραση για κάποιον λόγο). Κάντε το μια φορά για να δείτε πόση πλάκα έχει πάνω στο ξεκίνημα της μεγάλης μάχης να αρχίσει ένας από τους παίκτες να κοινωνικοποιείται με την ξέκωλη βυζαρού γκαρσόνα και να χάνει τη μπάλα.
Upgrade: οι LARPers, και μη χειρότερα. Live-Action-Role-Playing στην καφετέρια χωρίς οι άσχετοι να είναι στο κόλπο = εγγυημένη σουίτα με μαλακούς τοίχους στην οποία θα σας οδηγήσουν οι καλοί κύριοι με τις άσπρες μπλούζες. Επίσης θα σας αποκαλέσουν και σατανιστές.
7) Οι τρακαδόροι: πάντα θα υπάρχει ένας τύπος, ενίοτε τύπισσα, που ελάχιστες κουβέντες θα έχετε ανταλλάξει συνολικά πέρα από του να σου ζητήσει τσιγάρο, να κεράσεις μια μπύρα, να πας σπίτι
με το αμάξι και τα ρέστα. Η απόδειξη πως το να είσαι αγενής αποδίδει.
Upgrade: οι τρακαδόροι επιλεκτικής αντίληψης, στους οποίους ούτε το να είσαι αγενής αποδίδει! Πυροβόλησε τους!
8) Ο αυτοψυχαγωγούμενος: αναφέρομαι στα ψώνια που βγαίνουν μόνα τους με λάπτοπ/ εφημερίδα/ τετράδια που γράφουν τις μαλακίες τους και βιβλία που ντεμέκ διαβάζουν, για να δείξουν πόσο cool και independent είναι. Το καλό μαζί τους είναι πως συνήθως δεν σε ενοχλούν. Συνήθως, λέω, γιατί σκεφτείτε πως για να κάθονται οι τύποι μόνοι τους, κάποιος λόγος θα υπάρχει. Και όταν αποφασίσουν να κοινωνικοποιηθούν, όλοι οι άλλοι θα την έχουν ήδη κάνει και μοναδικός στόχος θα είσαι εσύ.
Upgrade: ο μαλάκας που πίνει μόνος του από το πρωί, aka η ευγενέστερη μορφή αυτοψυχαγωγίας. Συνήθως προτιμάει να τον αφήνουν ήσυχο να χαζεύει τα μπουκάλια απέναντί του στο μπαρ. Το να πιάσεις κουβέντα με τύπους που βλέπεις ότι δεν την παλεύουν, σπανίως μόνο αποδεικνύεται καλή ιδέα, καθώς θα στα πρήξει να σου λεει προβλήματά του που ξέρει πως δεν σε ενδιαφέρουν. Ή θα αρχίσεις να πίνεις μαζί του.
9) ο μεσήλιξ πέφτουλας: κυκλοφορεί σχεδόν αποκλειστικά βράδυ, και οι παραισθήσεις από το πρώιμο Alzheimer τον κάνουν να νομίζει πως οποιοδήποτε μαγαζί μέσα στο οποίο βρίσκεται είναι κατά βάθος κωλόμπαρο. Την πέφτει -έμμεσα μεν, σαφέστατα και καθόλου διακριτικά δε- στα εργαζόμενα κορίτσια, σερβιτόρες, DJ-σες, μπαργουμάνες, live-ούδες κτλ, και το τακτ δεν είναι το δυνατό του σημείο. Επειδή βρίσκεται σε άρνηση για το πόσο μίζερη είναι η δουλειά του (99% καραβανάς ή σεκιουριτάς... το πιάσατε το νόημα), πάει να το παίξει λεφτάς ο αθεόφοβος, και ανεμίζει το 50ευρω με αέρα λες και είναι χαρτονόμισμα των 9000. Φυσικά δεν γαμάει.
Upgrade: ο μεσήλιξ γαμιάς, που όντως τα καταφέρνει. Πλάκα κάνω, δεν γαμάει. Κι ας ισχυρίζεται το αντίθετο.
10) οι τύποι που λουφαρουν από τη δουλεία: σε 4-5 άσχετα μέρη, γύρω στις 10:30-11:30 πμ, τα αφεντικά στέλνουν τους λακέδες -αχέμ υπαλλήλους τους- να κάνουν κάποιο μπελαλίδικο θέλημα σε
κάποια δημόσια υπηρεσία. Τότε θα τους δεις να πίνουν μαζί blietz-καφέ των 20' και όταν τους ρωτάς πως τα πάνε σου απαντούν: "καλά μωρέ, δουλειά, κούραση". Τραγική ειρωνεία.
Upgrade: οι τύποι που παραλουφάρουν από τη δουλειά, πήραν μια μέρα άδεια από τη σημαία επειδή είναι και καλά άρρωστοι. Όταν τους ρωτάς πως τα πάνε σου απαντούν: "καλά μωρέ, ξεπατώθηκα στη δουλειά, κάθε μέρα το αφεντικό με τρέχει κατά τις 10:30-11:30 σε δημόσιες υπηρεσίες. Έτσι σήμερα αποφάσισα να ξεκουραστώ"
11) οι 'πρεπει να μιλήσουμε': συνήθως ζευγάρι στο ψηστήρι ή στα χαλάσματα ή φιλοι που έχουν μαλώσει και κοιτάνε να τα βρούνε. Πιθανά endings αντίστοιχα: γλωσσόφιλα και να του πιάνει την πούτσα, φωνές και κλάμματα, μπινελίκια και τελικά μεθάνε και μονοιάζουν. Δεν ενοχλούν, οπότε τους αγνοούμε.
Upgrade: οι 'δεν πρέπει να μιλήσουμε ?'- το βασικό concept αφορά τις ίδιες κατά βάση ομάδες ατόμων, όμως στην πορεία κάπου χάνουν την μπάλα, ξεχνιούνται και δεν πιάνουν κανένα από τα
επίμαχα θέματα. Είναι ακριβώς το ίδιο με πρίν αλλά χωρίς τα endings.
12) ο χοντρομαλάκας που φέρνει το partially controllable ζώο του στο μαγαζί: ΜΕ ΠΟΙΑ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΛΟΓΙΚΗ ΝΑ ΦΕΡΕΙΣ ΤΟ ΚΟΠΡΟΣΚΥΛΟ ΣΟΥ ΜΕΣΑ??? Πλάκα μας κάνετε? Για να το παίξεις unique snowflake αγάπης με το κατοικίδιο σου? ΣΤΑ ΠΑΠΑΡΙΑ ΜΑΣ. Με την ίδια λογική να φέρουμε όλοι απο ένα σκύλο και να δούμε τι μαζικές κυνομαχίες θα γίνουν, που τουλάχιστον μπορείς να βγάλεις κανένα φράγκο.
Upgrade: Τα απαίσια τα παιδάκια. Ακόμα χειρότερα με τις μανάδες που δεν έχουν δώσει στοιχειώδη διαπαιδαγώγηση στο μογγολοειδές donkey kong-οειδές σπάργανό τους και το εξαπολύουν να 'παίξει' ανάμεσα στους υπόλοιπους θαμώνες. Λέγοντας 'παίξει' εννοούμε να τσιρίζει τρέχοντας αλλοπρόσαλλα προς κάθε κατεύθυνση (η αρχή της αβεβαιότητας του Heizenberg διατυπώθηκε όταν προσπάθησε να υπολογίσει την μελλοντική πορεία του αγορακίου του), με αναπόφευκτη συνέπεια να πέσει και να χτυπήσει οπότε θα αρχίσει να κλαιει ΩΡΥΕΤΑΙ προκαλώντας μαζικούς νευρικούς κλονισμούς. Κοίτα να δεις, καθυστερημένη κυράτσα: το ξέρουμε πως θέλεις να το κάνεις σαν τα μούτρα σου, αλλά δεν χρειάζεται κι εμείς να το υπομένουμε. Η λύση: βάλτου έναν τροχό όπως αυτούς που έχουν τα χαμστεράκια, συνδεδεμένο με ηλεκτρομαγνητικά πηνιά και συστήματα παραγωγής ηλεκτρισμού ώστε τουλάχιστο να αξιοποιείται η παραγόμενη ενέργειά του.
13) αυτοί που πολύ θα ήθελαν να κάτσουν σπίτι αλλά δεν μπορούν: ο τύπος που περιμένει κάτι ή έχει μαλώσει με τους δικούς του και δεν το κρύβει πως ανυπομονεί να φύγει και καμιά διάθεση δεν έχει να κάθεται έξω με τους μαλάκες. Έχει τη συμπάθειά μου.
Upgrade: ο τύπος που καταφέρνει να κάτσει σπίτι! WIN! Have some titties!
"βάλτου έναν τροχό όπως αυτούς που έχουν τα χαμστεράκια, συνδεδεμένο με ηλεκτρομαγνητικά πηνιά και συστήματα παραγωγής ηλεκτρισμού ώστε τουλάχιστο να αξιοποιείται η παραγόμενη ενέργειά του."
ΑπάντησηΔιαγραφήepic!
Χαχαχαχαχαχαχαχ θες να παιξουμε ΜΠΛΕ ΙΣΤΟΡΙΕΣ? :Pp
ΑπάντησηΔιαγραφή